آیا می دانید روش صحیح رمز گزاری رایانه چکونه است ؟؟

واردکردن رمز عبور و نام کاربری برای اکثر کاربران رایانه و اینترنت امری تکراری، خسته‌کننده و به علت تعداد رمزها در موارد گوناگون، مسئله‌ای پیچیده است و از این رو بسیاری از کاربران از رمزهای ساده و آسان استفاده می‌کنند.

به گزارش پایگاه خبری ورد آی تی ؛  این سهل‌انگاری توسط کاربران، عواقب خطرناکی را در پی خواهد داشت؛ رمزهای ساده در مدت کوتاه و با ساده‌ترین راه‌های نفوذ شکسته خواهد شد و اطلاعات شخصی کاربر به سرقت خواهد رفت.

به منظور حفظ امنیت بیشتر در هنگام انتخاب رمز عبور به کاربران توصیه شده است: هرگز از اسامی و لغاتی نظیر شماره تلفن‌ های شخصی، شماره شناسنامه، تاریخ تولد یا نام فرزندان به تنهایی استفاده نکنند و برای ایجاد کلمه عبور از حروف بزرگ و کوچک به صورت یک در میان استفاده کنند.

کارشناسان همچنین با پیشنهاد انتخاب حروف اول کلمات یک جمله به عنوان رمز عبور کاربران، توصیه کرده اند که کاربران برای رمز عبور خود حداقل از هشت کاراکتر استفاده و عددی را در نظر گرفته و آن را با کلید شیفت تایپ کنند.

کاربران اینترنت نباید رمز عبور خود را در اختیار دیگران قرار دهند از آنان خواست برای انتخاب رمزعبور از اعداد، حروف و علائم به صورت ترکیبی استفاده کنند چرا که این کار کشف کردن پسورد را تقریباً غیرممکن می‌سازد.

استفاده از امکانات سایت و مرورگر برای ذخیره رمز عبور در کامپیوتر نیز از دیگر شیوه‌های موثر است چرا که با این شیوه نیازی به واردکردن نام کاربری و رمز عبور بر هر دفعه نیست.

آموزش ایمن سازی شبکه خانگی

در این آموزش تکنیک های ایمن سازی شبکه بی سیم خانگی ۸۰۲٫۱۱ b/g/n آموزش داده می شود. ایمن سازی شبکه خیلی مهم است؛ چه تجاری که ممکن است اسرار کاری لو برود و چه خانگی که امکان دارد همسایگان تان بدون اطلاع شما خیلی شیک و مجلسی در اینترنت شما سهیم شوند!

به گزارش دنیای فناوری اطلاعات ؛ از آن بدتر امکان هک شدن شبکه و سوء استفاده از آن است که امکان دارد به صورت ناآگاهانه توسط پلیس دستگیر شوید و نتوانید بی گناهی خود را اثبات کنید (البته این مورد آخر یک مقدار تراژدی است و کم اتفاق می افتد!
۱- پیدا کردن آی پی Gateway و اتصال به آن

نحوه پیدا کردن آی پی گیت وی و اتصال به آن (ویندوز)

برای یافتن آدرس آی پی در گیت وی به ویندوز متصل شوید.

• Start>Run>Cmd>Enter
• هنگامی که پنجره فرمان های سریع (cmd) بااز شد، “ipconfig/all” را تایپ کرده و Enter را بزنید.
• نوشته ای مانند Gateway را پیدا کرده و شماره جلوی آن را یادداشت برداری کنید؛ ارقامی شبیه ‘۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱’ باید آن جا وجود داشته باشند.
• اینترنت اکسپلورر یا هر مرورگری که مایل هستید را باز کنید.
• آی پی به دست آمده (کد مورد نظر) را در آدرس بار کپی کرده و Enter را بزنید.

نحوه پیدا کردن آی پی گیت وی و اتصال به آن (مک)

• یابنده (Finder) رایانه را باز کرده و ‘Terminal’ را از Applications> Utilities اجرا کنید.
• هناگمی که ترمینال باز شد، ‘ipconfig -a’ را تایپ کرده و دکمه Enter را فشار دهید.
• در این جا نیز شماره آی پی که در جلوی GateWay به دست می آید را یادداشت کنید؛ آن هم شبیه “۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱″ است.
• مرورگر سافاری یا مرورگر دیگری را باز کنید.
• آی پی گیت وی را درون آدرس بار کپی کرده و کلید Enter  را بفشارید.

۲- فعال سازی Encryption  (کد گزاری) بر روی Access Point (نقطه دسترسی)

استفاده از انکریپشن ۱۲۸ بیتی یا بالاتر باعث ایمن سازی هر چه بیشتر شبکه وایرلس می شود. WEP و WPA دو روش کد گزاری متفاوت از هم هستند. WEP در عدم داشتن امنیت اثبات شده است؛ به طوری که با چند برنامه رایگان که از اینترنت قابل دانلود هستند در عرض چند دقیقه قابل شکستن است. پس بنابراین برای حداقل، استفاده از WPA به طور جدی پیشنهاد می شود چرا که امنیت قابل توجهی دارد که در واقع راه اندازی آن کمی از WEP مشکل تر است و ۱۰۰٪ هم ایمن نیست! و از آن ایمن تر WEP2 است. اگر دستگاه شما WPA2 را ساپورت نمی کند به شما توصیه می کنیم نسبت به تهیه یک مودم جدید تر اقدام کنید؛ اگر که به امنیت خود اهمیت می دهید.

۳- یک گذرواژه برای دسترسی به روتر برگزینید

هر کسی که به تنظیمات روتر دست پیدا می کند، به راحتی تمامی تمهیدات و عملیاتی که برای امنیت خود چیده اید را می تواند دستکاری کند. اگر رمز دستگاه خود را فراموش کرده باشید اکثر روتر ها یک سخت افزار برای بازگرداندن تمامی تنظیمات به پیشفرض دارا هستند که این مشکل را آن وقت برایتان حل خواهد کرد.

بهترین گزینه استفاده از یک پسورد با کاراکتر های بالا و گوناگون است که می توانید از جنریتور ها کمک بگیرید، لازم به ذکر است، شما تنها یک بار نیاز به وارد کردن آن هستید پس مشکل بزرگی در سر راه نخواهید داشت و همچنین اگر با کابل لن به آن متصل شوید حتی می توانید آن را کپی پیست کنید که دیگر هیچ گاه حتی یکبار هم نیاز به تایپ آن نخواهید داشت!

از یک پسورد ایمن استفاده کنید.

هیچ گاه برای گذرواِژه روتر یا تنظیمات WPA2 از رمز های ساده و آسان تحلیل مانند “admin” یا “ABC123” که روی همه دستگاه های در ایران موجود است استفاده نکنید و پس از تحویل مودم آن ها را سریعا تعویض کنید. رمز قوی آن است که از حروف و ارقام به تعداد کافی در آن وجود داشته باشد و حتی الامکان برای قطعی کردن عدم امکان هک کردن از یک اسپیس هم در آن استفاده کنید. به خاطر سپردن پسورد های قوی ممکن است سخت باشد اما به همان اندازه غیر قابل نفوذند!
به یاد داشته باشید اگر پسوردتان ضعیف باشد از هر کدگزاری هم که استفاده کنید به واسطه استفاده از جدول ها و دیکشنری های از پیش تعبیه شده در کمتر از یک روز هک می شوید.

۴- شناساگر ست سرویس (SSID) را از نمونه پیشفرض به یک چیز خاص تغییر دهید

داشتن یک نام شبکه یا اس اس آی دی پیشفرض به  هکر ها مبتدی بودن سازنده نتورک را نشان می دهد و همچنین به آن ها دست نخورده بودن پسورد را یادآوری می کند که ممکن است خطر بیشتری شما را تهدید کند.

۵- فیلترینگ مک آدرس را روس اکسس پوینت یا روتر خودفعال نمایید .

یک مک آدرس یک کد ویژه برای هر شبکه وایرلس است. مک آدرس فیلترینگ قابلیتی است که مک آدرس را به سخت افزار می شناساند و تنها به دستگاه هایی که مک آدرس آن ها شناخته شده باشد امکان دسترسی می دهد. در هر صورت، هکر ها تنها امکان شبیه سازی و ورود به شبکه را دارند که عدم وجود این فیلترینگ در کدگزاری WPA2 هم بروز از این قبیل مشکلات است.

۶- هیچ گاه  ویژگی“SSID BroadCast”  اکسس پوینت یا روتر تان را غیرفعال نکنید.

بله کمی آزار دهنده سهت اما انجام این کار ایده مناسبی نیست. اگر چه این کار مسبب پنهان کردن شبکه از دیده همسایگان تان است اما اس اس آیدی شما همچنان برای هکر های مصمم قابل مشاهده بوده و به نوعی جعل هویت شما و دسترسی به اطلاعات شما را برایشان آسان تر می کند.

۷- لاگین از راه دور را غیرفعال کنید. اولین راه دسترسی آسان و بدون مشکل همین است.

اکثر یوزر های پیش فرض به Admin ست شده است و هنگامی که یوزر شناخته شده باشد برای یک ویروس/کرم پیدا کردن پسورد کار سختی نیست.

۸- ادمینستریتینگ وایرلس را غیرفعال کنید.

قدم پایانی اینست که دسترسی به تنظیمات به صورت وایرلس را غیرفعال کنید؛ این بدین معنی است که تنها با کابل لن امکان دسترسی به تنظیمات را خواهید داشت. این باعث قطع شدن ۹۸٪ امکان هک به پرتال روتر را میسر می سازد.

نکات

1 - بهتر است هر از گاهی فرم ویر (نرم افزار تنظیمات مودم) خود را بروز کنید.
۲- نیاز است تنظیمات WPA2 بر روی رایانه و روتر یکسان باشند.
۳- اسناد و راهنمای نقطه دسترسی (اکسس پوینت) یا روتر های خود و چگونگی فعال کردن ویژگی های امنیتی را مطالعه کنید.
 

اخطارها

۱- یک کاربر با داشتن یک آنتن C به راحتی می تواند از یک مسافت طولانی به شبکه شما نفوذ کند، بنابراین هنگامی که مثلا نوت بوکتان از ایوان نمی تواند امواج را دریافت کند بدین معنی نیست که شخصی از یک مایل آن طرف تر نتواند شبکه شما را پیدا کند و اگر کسی شبکه شما را هک کرد، الزاما از محله شما نیست.

۲- بر روی رایانه های قابل جا به جایی شیرینگ چاپگر ها و فایل ها (File and Printer Sharing) را از تنظیمات کانکشن (Connection Properties) غیرفعال کنید و تنها از Client for Microsoft Networks استفاده کنید.
۳- اگر از مک فیلترینگ استفاده می کنید، فراموش نکنید تمامی رایانه ها، لپ تاپ ها، تبلت ها و … را به آن ها بشناسانید و دقت داشته باشید که مک آدرس ها همگی به درستی چیده شده باشند.

چگونه یک ورژن قابل حمل (Portable) از ویندوز ۸ ایجاد کنیم؟؟

اگر از کاربران به نسبت حرفه ای سیستم عامل لینوکس باشید حتما می دانید که کاربران این سیستم عامل تا مدتی قادر بودند لینوکس را روی یک فلش دیسک قابل حمل نصب کنند.حال جالب است بدانید مایکروسافت نیز این طریقه را در ویندوز۸ خود به عنوان یک قابلیت گنجانده است.

با ما همراه باشید تا ببینید چگونه می توان ویندوز۸ را روی یک رسانه قابل حمل مانند فلش دیسک نصب کنید بعد با خیالی آسوده آنرا به هر جایی که دوست داشتید ببرید.
استفاده از Windows To Go به منظور ایجاد یک فضای کاری قابل حمل :

برای شروع کار کافی است در ویندوز۸ کلید ترکیبی Win + X را از روی صفحه کلید خود فشار داده و سپس Control Panel را از منوی باز شده انتخاب کنید.

بعد از اینکار شما باید نمای کنترل پنل خود را به نمای Small Icons تغییر دهید.حال شما باید گزینه Windows To Go را در پایین کنترل پنل خود ببینید. روی آن کلیک کنید.

اکنون شما باید فلش دیسکی که تمایل دارید آنرا به یک فضای کاری قابل حمل تبدیل کنید را انتخاب کنید. بعد از انتخاب فلش دیسک روی دکمه Next کلیک کنید.

این ویزارد به صورت خودکار فلش دیسک و درایوهای CDDVD شما را برای معتبر بودن فایل های نصب مورد اسکن قرار می دهد.بعد از اینکه شما ورژن ویندوز مورد نظرتان را انتخاب کردید روی دکمه Next کلیک کنید.

نـکتــــــه :

اگر شما فایل های نصب را جایی دیگر ذخیره کنید باید آنرا به عنوان مکان جست وجو اضافه کنید.

شما همچنین می توانید در طی مراحل، یک رمز عبور برای BitLocker نیز تنظیم کنید چون فعلا احتیاجی به آن نیست از این مرحله گذر می کنیم.

نـکتـــــه آموزشی :

BitLocker یک نرم افزار داخلی در ویندوز ۸ برای رمزنگاری درایوهای هارد دیسک شما می باشد.همچنین شما می توانید با یک جست وجوی کوتاه در همین سایت مقاله ای کامل درباره نحوه کار با این ابزار را فرا گیرید.

بعد از اینکه به انتهای مرحله ویزارد رسیدید اخطاری مبنی بر تایید فرمت فلش دیسک شما نمایان می شود.سپس شما می توانید با کلیک بر روی Create آغاز ایجاد پردازش را رقم بزنید.کل کار همین بود حال شما یک فلش دیسک بوتیبل(Bootable) که ویندوز نیز روی آن نصب شده است در اختیار دارید.

نـکتــــــه :

با انجام مراحل گفته شده فلش دیسک شما دیگر در Explorer ویندوز نمایش داده نمی شود.

چگونه فلش دیسک را از نو فرمت کنیم ؟

اگر مراحل گفته شده را روی یک فلش دیسک انجام دادید شما می توانید این فلش دیسک را دوباره فرمت کنید.ا ما به طور عادی انجام این کار امکان پذیر نیست.شما مجبور هستید ابزار دستوری command prompt را اجرا کرده , دستور diskpart را وارد کرده و کلید Enter را فشار دهید.

بعد از اینکه دستور diskpart را وارد کردید شما لازم است درایوی(فلش دیسکی) را که می خواهید فرمت کنید پیدا کنید. دستور لیست کردن دیکسها(diskpart) تمامی درایوهای متصل شده به سیستم شما را نشان می دهد.شماره درایو مورد نظر را در حافظه خود به یاد بسپارید چون در مرحله بعد به آن نیاز خواهیم داشت.

حال لازم است تا دیسک مورد نظر خود را انتخاب کنیم شما به سادگی می توانید از دستور select disk به همراه شماره دیسک مورد نظر این کار را انجام دهید.

اکنون دیسک مورد نظر ما در حالت انتخاب قرار گرفته و ما باید آنرا فرمت کنیم.

نـکتــــــه :

Clean یک دستور بسیار بی رحم است که باعث می شود تمامی داده های سیستمی هارد دیسک شما بدون هیچ اخطاری پاک شود.به این ترتیب اگر شما شماره درایو مورد نظر خود را به اشتباه وارد کنید کلیه اطلاعات آن درایو از دست خواهد رفت پس قبل از فرمت ,از درست بودن شماره درایو مورد نظر اطمینان حاصل نمایید.

بعد از همه این کارها، شما لازم است تا ابزار Disk Management را اجرا کنید تا دیسک را مورد ارزشیابی اولیه قرار دهید.

در نهایت هم می توانید در رابط کاری Disk Management به ایجاد پارتیشن اقدام کنید.

نکته برای ایمن ماندن از خطرات ناشی از سرویس های ابری

چگونه مرورگر خود را در حالت مرور محرمانه باز کنیم ؟؟

حالت مرور محرمانه در مرورگرها، محرمانگی کامل را برای شما فراهم نمی کند.به طور کلی وظیفه حالت مرور محرمانه (Private Browsing) این است که از ذخیره تاریخچه سایت های مورد بازدید قرار گرفته، جست وجوها، کوکی ها و دیگر داده های شخصی بین جلسات مرور صفحات وب جلوگیری کند.

به گزارش دنیای فناوری اطلاعات ؛ اگر شما بخواهید هر زمان که مرورگر خود را باز می کنید مرورگر به طور پیشفرض در حالت مرور محرمانه باز شود جالب است بدانید چنین امکانی برای اکثر مرورگرها تعبیه شده است.

باید اقرار کنیم که اغلب افراد دوست ندارند از حالت مرور محرمانه به طور دائمی استفاده کنند. یکی از معایب پاک کردن داده های شخصی و به دنبال آن کوکی ها این است که شما مجبور هستید برای ورود به وبسایت هایی که قبلا ثبت نام کردید هر بار اطلاعات حساب کاربری خود را مجددا وارد کنید.
۱- مرورگر Google Chrome :

برای فعال کردن حالت مرورر شخصی در مرورگر کروم شما باید یک عبارت دستوری را به میانبر مرورگر در هر جایی که باشد اضافه کنید.

اول از همه شما باید میانبری که گوگل کروم را از طریق آن اجرا می کنید پیدا کنید البته در حالت عادی میانبر آن یا روی دسکتاپ یا منوی Start یا در بین گزینه های نوار وظیفه شماست.به هر حال بعد از پیدا کردن میانبر روی آن راست کلیک کنید.سپس از منوی نمایان شده گزینه Properties را برگزینید.اگر میانبر شما روی نوار وظیفه تحت ویندوز۷ و ۸ قرار دارد شما مجبور هستید روی آیکون گوگل کروم در نوار وظیفه راست کلیک کرده,بعد در منوی نمایان شده دوباره روی Google Chrome راست کلیک و بعد Properties را انتخاب کنید.

همانطور که در تصویر زیر می بینید شما باید عبارت دستوری –incognito (که شامل یک کاراکتر فضای خالی,یک خط تیره, و به دنبال آن کلمه incognitoمی باشد) را به انتهای کادر Target اضافه کنید بعد از این کار روی دکمه OK کلیک کنید.

نکته :

از این به بعد هر زمان که شما مرورگر خود را از طریق این میبانر که عملیاتی روش انجام شد باز کنید مرورگر کروم در حالت مرور محرمانه باز خواهد شد.اما دقت داشته باشید اگر از طریق میانبری غیر از این کروم را باز کنید در حالت مرور محرمانه باز نخواهد شد.برای این منظور باید برای هر میبانر عملیات بالا را به صورت جداگانه انجام دهید.

۲- مرورگر Mozila Firefox :

مرورگر Firefox این امکان را به کاربران خود می دهد تا بتوانند حالت مرور محرمانه را از طریق پنجره options مرورگر خود فعال کنند.روی دکمه منوی Firefox کلیک کرده و Options را برگزینید تا کادر مربوطه باز شود.

حال روی آیکون Privacy کلیک کرده و کادر Firefox will را روی Never remember history قرار دهید.با این کار عملا Firefox را در حالت مرور شخصی یا محرمانه قرار داده اید.تنها تفاوت این است که هیچ نمادی یا نشانه ای مبنی بر محرمانه بودن آن وجود ندارد.

۳- مرورگر Internet Explorer :

مانند مرورگر کروم شما در Internet Explorer نیز برای بهره مندی از حالت مرورر شخصی دائمی لازم است دستوری را به میانبر آن اضافه کنید.

اول از همه شما باید میانبری که Internet Explorer را از طریق آن اجرا می کنید پیدا کنید البته در حالت عادی میانبر آن یا روی دسکتاپ یا منوی Start یا در بین گزینه های نوار وظیفه شماست. به هر حال بعد از پیدا کردن میانبر روی آن راست کلیک کنید.سپس از منوی نمایان شده گزینه Properties را برگزینید.اگر میانبر شما روی نوار وظیفه تحت ویندوز۷ و ۸ قرار دارد شما مجبور هستید روی آیکون Internet Explorer در نوار وظیفه راست کلیک کرده,بعد در منوی نمایان شده دوباره روی Internet Explorer راست کلیک و بعد Properties را انتخاب کنید.

بعد مطابق تصویر زیر عبارت دستوری –private (که شامل یک فضای خالی,یک خط تیره,و به دنبال آن کلمه private می باشد) را به انتهای کادر Target اضافه کنید در نهایت هم روی OK کلیک کنید تا تغییرات ثبت شوند.

نکته :

از این به بعد هر زمان که شما مرورگر خود را از طریق این میبانر که عملیاتی روش انجام شد باز کنید Internet Explorer در حالت مرور محرمانه باز خواهد شد.اما دقت داشته باشید اگر از طریق میانبری غیر از این Internet Explorer را باز کنید در حالت مرور محرمانه باز نخواهد شد.برای این منظور باید برای هر میبانر عملیات بالا را به صورت جداگانه انجام دهید.

۴- مرورگر Opera :

مانند Internet Explorer , برای فعال بودن پیشفرض مرور محرمانه اپرا,نیز باید تغییراتی در میانبر اجرایی آن ایجاد کنیم.

اول از همه شما باید میانبری که Opera را از طریق آن اجرا می کنید پیدا کنید البته در حالت عادی میانبر آن یا روی دسکتاپ یا منوی Start یا در بین گزینه های نوار وظیفه شماست.به هر حال بعد از پیدا کردن میانبر روی آن راست کلیک کنید.سپس از منوی نمایان شده گزینه Properties را برگزینید.اگر میانبر شما روی نوار وظیفه تحت ویندوز۷ و ۸ قرار دارد شما مجبور هستید روی آیکون Opera در نوار وظیفه راست کلیک کرده,بعد در منوی نمایان شده دوباره روی Opera راست کلیک و بعد Properties را انتخاب کنید.

بعد مطابق تصویر زیر عبارت دستوری -newprivatetab (که شامل یک فضای خالی,یک خط تیره,و به دنبال آن کلمه newprivatetab می باشد) را به انتهای کادر Target اضافه کنید در نهایت هم روی OK کلیک کنید تا تغییرات ثبت شوند.

از این به بعد هر زمان مرورگر اپرا را از طریق این میانبر اجرا کنید یک زبانه برای مرور شخصی شما باز خواهد شد.دقت داشته باشید که این تغییر فقط یک زبانه را در حالت مرور محرمانه باز می کند بنابراین اگر زبانه ای دیگر را باز کنید در حالت مرور محرمانه باز نخواهد شد.

نتیجه گیری :

به یاد داشته باشید اگر شما حالت مرور محرمانه برای مرورگر خود را فعال کنید آن مرورگر دیگر قادر به ذخیره حساب های کاربری شما برای سایت های مختلف، تنظیمات وب سایتها و هر نوع داده دیگری نیست.اگر شما دوست داشتید تغییرات انجام شده را به حالت اول برگردانید کافی است عبارت دستوری که برای میانبر هر مرورگر اضافه کردیم را حذف کنید

در مورد Firefox نیز شما باید گزینه روبروی عبارت Firefox will را به Remember history تغییر دهید.

چگونه از هک آنلاین اکانت هایمان در امان باشیم ؟

گاها از افراد مختلف راجع به هک حساب های کاربری آنلاین شان شنیده ایم، اما واقعا چطور اتفاق می افتند؟ حقیقت این است که این عمل در واقع بسیار آسان رخ می دهد – آن ها از جادوی سیاه استفاده نمی کنند!

به گزارش دنیای فناوری اطلاعات ؛ دانایی یک قدرت است. درک چگونگی به خطر افتادن می تواند به شما کمک کند تا حساب های کاربریتان را امنیت ببخشید و از هک شدن گذرواژه هایتان در مرحله اول جلوگیری کنید.

استفاده مجدد از گذرواژه ها، مخصوصا آن هایی که لو رفته اند

افراد بسیاری – شاید اکثر افراد – از یک پسورد برای چند اکانت دیگر استفاده می کنند. بعضی افراد در عین ناباوری از یک نام کاربری و “پسورد” برای تمامی حساب هایشان استفاده می کنند که به شدت نا امن است. وب سایت های زیادی = حتی بزرگ و قدرتمند و شناس مانند لینکداین و ایهارمونی – در طول چند سال اخیر بسیاری از دیتابیس های شان را از دست داده اند. پایگاه های داده با نام کاربری و گذرواژه های اختصاصی و لو رفته افراد به راحتی به صورت آنلاین قابل دسترسی هستند و شاید حتی با نوشتن یک اسمارت اپ بتوان از تمامی آن ها برای امتحان در سایت های بزرگ من جمله بازی استفاده کرد. خود این باز استفاده از رمز کار اشتباهی است، مخصوصا هنگامی که به رایانامه یا همان ایمیل روی می آوریم این عمل شدت می گیرد. اگر هکر به ایمیل شما نفوذ کند می تواند کل داده های ورودی شما را تغییر دهد که شامل سوالات امنیتی، رمز ورودی در وهله اول و ایمیل جایگزین (Alternative Mail) شده و دسترسی شما را برای همیشه به ایمیل قطع می کند.

در واقع هر چقدر هم که شما امنیت داشته باشید و از خود در مقابل همه تهاجم های ممکن دفاع کنید اگر نفوذی به یکی از شرکت هایی که در آن حساب دارید رخ دهد، بقیه حساب های تان به خطر می افتند. بهترین راه داشتن یک مدیر گذرواژه با پسورد اختصاصی برای هر حساب تان است.

Keyloggers ها

کی لاگرها نرم افزار های ابزاری مخربی هستند که می توانند در پس زمینه اجرا شوند و هر رمز و عبارتی که با کیبورد نوشته می شود را کپی کند. همچنین آن ها امکان دریافت و ارسال کوچکترین اطلاعاتی شامل ریز شماره های کارت اعتباری، گذرواژه های بانکی آنلاین و دیگر حساب های اعتباری را خواهند داشت. این ابزار های مخرب (Malware) می توانند با سوء استفاده وارد شوند – برای مثال اگر از یک ورژن قدیمی جاوا استفاده می کند (همانطور که افراد بسیاری در سراسر دنیا در حال استفاده هستند)، شما می توانید به راحتی از طریق یک جاوا اپلت از یک صفحه وب به دام بیافتید. اما این تنها راه نیست، آن ها می توانند با هویت جعلی و مبدل از طریق نرم افزار های دیگر از راه برسند. برای مثال یک ابزار ترد پارتی را برای اجرای یک بازی آنلاین دانلود می کنید و آن نرم افزار می تواند مخرب بوده و در ابتدای راه همان گذرواژه بازی تان را برای شخص هک کننده ارسال کند.

در چنین مواقعی، برای پیشگیری بهتر است از یک آنتی ویروس معقول و قدرتمند استفاده کنید، نسخه های نرم افزاری برنامه هایتان را مرتبا به روز نمائید و از بارگزاری هر گونه نرم افزار ناشناس و نامعتبر خودداری نمائید.

مهندسی اجتماعی متجاوزین همچنین از حفه های مهندسی اجتماعی برای دسترسی به اکانت های شبکه های اجتماعی استفاده می کنند. فیشینگ (جعل و مشابه سازی طبیعی در عرصه نت) یک حقیقت شناخته شده است که به طور معمول مورد استفاده قرار می گیرد. اساسا بیس کار جعل هویت و درخواست نام کاربری/رمز عبور از طرف شخصی دیگر و شاید معتبر شماست که در اکثر مواقع کاربران در همان اول بدون آن که راجع به درخواست شخص سائل بپرسند اطلاعاتشان را در اختیار سوء استفاده کننده قرار می دهند؛

۱- رایانامه ای دریافت می کنید که به ظاهر از طرف بانک مورد علاقه شماست و از شما خواسته ای دارد یا می خواهد جایزه ای بزرگ بدهد (در اکثر موارد مورد دوم)؛ پس شما را به ورود به حساب کاربریتان در بانک اصلی ترغیب می کند ولی در واقع با ورود به لینک موجود در ایمیل به اسکریپتی مشابه و شاید ۱۰۰% شبیه به آن چه همیشه دیده بودید برده می شوید.

۲- رایانامه ای از طرف فیسبوک یا رسانه های اجتماعی دیگری دریافت می کنید که به نظر از طرف سایت رسمی فیسبوک است و پس از ارجاع می خواهد برای حصول اطمینان رمزتان را مجدد وارد کنید.

۳- از یک سایت بازدید می کنید که به شما اطمینان می دهد تا بتوانید ابزار و نرم افزار های با ارزش را به صورت رایگان دریافت کنید، مانند امکانات در بازی های آنلاین، یا مثلا فری گولد در ورد آف وار کرفت و از شما می خواهد تنها برای دریافت به حساب کاربری خود وارد شوید.

همواره راجع به کسی که پسورد به آن داده می شود مراقب باشید ، برای رفتن به سایت های مهم و پر اثر مثل بانک بر روی لینک های موجود در ایمیل کلیک نکنید و هیچ گاه گذرواژه تان را در اختیار کسی که با شما ارتباط برقرار و آن را درخواست می کند قرار ندهید . اطلاعات (اعتباری) خود را درون سایت های غیرقابل اعتماد و ناشناس وارد نکنید، مخصوصا آن هایی که اصلا نااطمینان نیستند!

پاسخ به سوالات امنیتی

گذرواژه ها به راحتی با پاسخ دادن به سوالات امنیتی قابل تغییر یافتن هستند. سوالات امنیتی به صورت عمومی و قابل توجهی نا امن هستند – مثلا سوالاتی از قبیل “کجا متولد شده اید؟”، “به کدام دبیرستان رفته اید؟”، “نام خدمتکار مادرتان چیست؟”.

این سوال ها به آسانی با استفاده از اطلاعات عمومی که در سایت های اشتراک گزاری یافت می شوند قابل پاسخگویی هستند و هکر ها با استفاده از این دانسته ها به راحتی موانع امنیتی را از بین برده و رمز عبور را عوض می کنند.

به صورت ایده آل، شما باید به سوالات امنیتی پاسخ دهید که جوابدهی به آن ها برای اشخاص دیگر آسان نباشد و به نحوی به عقل هیچکس نرسد. وب سایت ها نیز باید از دسترسی افراد به حساب های کاربری فقط مبنی بر این که پاسخ سوالات امنیتی را می دانند جلوگیری کنند و موانع سخت تری را بر روی هکر باز بگذارند؛ یعنی چیزی که دقیقا نیست!

بازنشانی (ریست) گذرواژه و اکانت میل

اگر یک هکر، هر کدام از موارد بالا را برای دستیابی به اکانت میل شما اعمال کند، شما در مشکل بزرگتری هستید. حساب کاربری میل شما دقیقا همانقدری کاربرد خواهد داشت که شما داشتید؛ اگر دسترسی به یکی از ایمیل های شاخه و حلقه ای شما را پیدا کند، مسلما بقیه میل ها و دیگر امکانات چون سایت های ثبت شده و … را نیز در دسترس خواهد داشت. برای رفع این مشکل، شما باید اکانت ایمیل خود را تا جایی که امکان دارد تقویت امنیتی کنید. نکته استفاده از یک پسورد منحصر به فرد برای حفاظت گزینه خوبی است.

کدام پسورد؟ هک شدن؟ نه!

بیشتر افراد فکر می کنند هکر ها برای این که به ایمیل وارد شوند، تک تک رمز های مورد نظرشان را امتحان می کند؛ اما در واقع این چنین نیست، چرا که این عمل موجب کاهش سرعت در عمل می شود.  اگر هکری بتواند با پسورد های حدسی وارد شود نشان بر ضعف بی نهایت پسورد دارد؛ مثل نام حیوان خانگی  یا … .

همچنین هکر ها می توانند کار خود را با ورود به اطلاعات لوکال و داخلی شما هموار سازند یا این که به سرور دراپ باکس شما وارد شوند و فایل هایی خاص را دانلود / آپلود کنند یا این که فایل رمز های کد شده شما در سرور را دیکود سازند و به راحتی وارد میل شوند. البته هنوز هم افرادی هستند که با وجود این که می دانند اکانت و پسوردشان مورد سوء استفاده قرار گرفته باز هم از آن ها استفاده می کنند که در واقع اینان خود مقصر هستند. اگر شما پیش بینی های امنیتی پیشنهادی را تکمیل کنید، کار هک آسان نخواهد بود.

همچنین استفاده از تصادیق دو فاکتوری (Two-factor authentication) نیز می توانند به خودی خود موثر واقع شوند و هکر برای ورود به حساب کاربری شما، چیزی بیش از تنها یک رمز عبور نیاز خواهد داشت…

نکات ایمنی ایمیل برای جلوگیری از کلاهبرداری و اسپم

ایمیل یکی از ابزار ضروری امروزی در برقراری ارتباط و فعالیت های اینترنتی است، به همین دلیل بسیار مورد توجه کلاهبرداران، مجرمان اینترنتی و شرکت های تبلیغاتی است. به منظور حفاظت خود در برابر فیشینگ و کلاهبرداری های اینترنتی ضروری است که مدیریت امن ایمیل ها را یاد بگیریم.

در این مقاله شما با مدیریت پیوست های ایمیل و نکاتی برای مبارزه با اسپم ها آشنا خواهید شد. علاوه بر این خواهید آموخت که چگونه از حملات فیشینگ جلوگیری کرده و آنها را شناسایی کنید.

اسپم

اسپم یا هرزنامه به ایمیل هایی اطلاق می گردد که ناخواسته و معمولا تبلیغاتی هستند. امروزه قسمت اعظم ایمیل ها را اسپم ها تشکیل می دهند. این امر به دلیل آن است که ارسال هزاران اسپم در یک زمان کار ساده و بدون هزینه ای است، همچنین می توان بطور ناشناس این کار را انجام داد و در بسیاری از موارد از قوانین محدود کننده فرار کرد. کلاهبرداری از راه فیشینگ و برنامه های مخرب معمولا از طریق جاسازی در هرزنامه ها انجام می شود. بنابراین بسیار مهم است که قادر به مدیریت موثر هرزنامه ها در میل باکس خود باشیم.

نکاتی برای مقابله با هرزنامه (اسپم) :

• از مسدود کننده هرزنامه (اسپم بلاکر) استفاده کنید - اسپم بلاکرها در مسدود کردن اسپم ها به خوبی عمل می کنند و تا حدود بسیار زیادی از تعداد هرزنامه ها خواهند کاست. بسیاری از سرویس های ارائه دهنده ایمیل مانند یاهو و جیمیل از برنامه های اسپم بلاکر بسیار قدرتمندی استفاده می کنند که آنها را بطور رایگان در اختیار شما قرار می دهند. همچنین می توانید از برنامه های جداگانه مانند Mail Washer بر روی اوتلوک یا هر برنامه ایمیل دیگر استفاده کنید. متاسفانه با وجود اسپم بلاکرهای قدرتمند باز هم برخی اسپم ها با استفاده از ترفند های مختلف خود را به اینباکس ما می رسانند.
• به اسپم ها جواب ندهید - ممکن است وسوسه شوید تا به اسپمی جواب دهید و یا بر روی لینک های آن کلیک کنید و یا حتی برای خلاص شدن از شر آن ها بر روی لینک های لغو اشتراک درون اسپم ها کلیک کنید. کلیک بر روی لینک لغو اشتراک در ایمیل های معتبر معمولا جواب می دهد اما اسپمر ها از این راه ایمیل های فعال را شناسایی می کنند و با چندین برابر توان روی شما متمرکز خواهند شد. در واقع شما با جواب دادن به اسپم ها و یا کلیک بر روی لینک های آنها خود را فعال نشان داده و باعث ارسال چندین برابر اسپم به خود خواهید شد.
• نمایش تصاویر در ایمیل ها را خاموش کنید - برخی ایمیل ها حاوی تصاویری هستند که اسپمرها می توانند از طریق آن به شناسایی ایمیل های فعال بپردازند. زمانی که شما ایملتان را باز کنید و تصاویر لود شود، اسپمر متوجه زنده بودن ایمیل شما خواهد شد و مورد قبل تکرار خواهد شد!
• پنجره پیش نمایش ایمیل ها را خاموش کنید - برخی از سرویس های ایمیل پنجره پیش نمایشی برای مرور اولیه ایمیل های دریافتی ارائه می دهند. پیشنهاد می کنیم این امکان را خاموش کنید، زیرا با لود قسمتی از ایمیل نیز اسپمرها می توانند به شناسایی ایمیل های فعال بپردازند.
• به طور منظم به کنترل پوشه هرزنامه ها بپردازید - برخی اوقات اسپم بلاکر ها ایمیل های معتبر را نیز به اشتباه به پوشه هرزنامه ها ارسال می کنند. یه همین خاطر همیشه و در فواصل زمانی کوتاه به کنترل پوشه هرزنامه ها بپردازید تا ایمیل مهمی را به اشتباه از دست ندهید.

کلاهبرداری از طریق ایمیل

بسیاری از اسپم ها تبلیغاتی نبوده و در تلاش فروش چیزی به شما نیستند – آنها در تلاش برای دزدی اطلاعات، یا پول شما هستند. کلاهبرداری های ایمیلی فرم های مختلفی دارند. اما به طور کلی امیدها و وعده هایی به شما داده می شود که بیش از حد خوب و عالی به نظر می رسند و یا شما را از اتفاقی می ترسانند که در مقابل شما قرار دارد و برای مقابله مجبور به استفاده از وعده های آنها هستید! در کلاهبرداری های معمول شما با وعده های مختلفی مانند پیشنهادات کار در منزل، برنامه های کاهش وزن، برنامه های بخشودگی مالیاتی و برنامه های اینچنینی مواجه خواهید بود.

فیشینگ

فیشینگ نوعی از کلاهبرداری آنلاین است که فرمی از یک سایت معتبر مانند سایت بانکی شما را ساخته و درصدد ایجاد اعتماد برای گرفتن اطلاعات شماست. خرابکاران از این اطلاعات می توانند برای خالی کردن حساب شما یا دزدی هویست استفاده نمایند. ایمیل های فیشینگ معمولا با ایجاد ترس و فوریت انجام امری شما را برای اقدام به عملی آماده می کنند. برای مثال به شما اطلاع داده می شود که ورود مشکوکی به اکانت بانکی شما صورت گرفته و از شما خواسته می شود تا با کلیک بر روی لینک اقدام به تغییر رمز کنید. که لینک ارسال شده لینکی جعلی بوده و شما را به سایتی تقلبی وارد می سازد.

در زیر یک ایمیل فیشینگ آورده شده است که برخی از قسمت های آن را در ادامه توضیح خواهیم داد.

آدرس های ایمیل فریبنده - کلاهبرداران می کوشند تا سایت ها و آدرس هایی ایجاد کننده که بیشترین شباهت را با آدرس سایت اصلی داشته باشد تا بتوانند به راحتی کاربران را فریب دهند. به دقت به آدرس ایمیل فرستنده نگاه کنید. آدرس در واقع با یک N اضافه در americaN ساخته شده است. بجز این مورد باید یاد آور شویم که خرابکاران می توانند هر ایمیلی را در این فیلد وارد نمایند، حتی آدرس های کاملا معتبر را؛ پس مراقب باشید در دام این نوع کلاهبرداری قرار نگیرید. قرار گرفتن نام و آدرس معتبر ایمیل در بخش فرستننده به معنای معتبر بودن ایمیل نیست.

موضوعات نگران کننده - ایمیل های جعلی معمولا دارای موضوعاتی هستند که نامه را بسیار مهم و حاوی هشدارهای امنیتی نشان دهد، و چه کسی می تواند درمورد هشدارهای حساب بانکی اش بی تفاوت باشد !؟ در زیر چند مثال از موضوعاتی که کلاهبرداران بسیاری از آنها استفاده کرده اند آورده ایم. توجه داشته باشید که جاعلان و کلاهبرداران هر روز از ترفندهای مختلفی استفاده می کنند و ممکن است موضوعات استفاده شده آنها کاملا با این موارد تفاوت داشته باشد:

• شما یک پیغام مهم دارید.
• تنظیمات مهم بانکداری الکترونیک تغییر یافته است
• برنامه جدید حفظ حریم خصوصی (آگوست ۲۰۱۳)
• ورود غیرمجاز به اکانت شما
• به روز رسانی امنیتی حساب بانکی شما
• تایید ایمیل مورد نیاز است

جعل لوگو - اگر ایمیل جعلی بالا معتبر به نظر می رسد بخاطر جعل لوگوی بانک مرکزی آمریکاست، در حالی که این تصویر تنها یک کپی از لوگوی این بانک است که تاثیر زیادی در فریب کاربران دارد. بخاطر داشته باشید استفاده از هر لوگویی در ایمیل ها به راحتی قابل انجام است.

لینک های جعلی و گمراه کننده - در هنگام استفاده از لینک ها همیشه دقت داشته باشید و لینک اصلی سایت ها را خودتان وارد کنید. در تصویر ایمیل جعلی می بینید که آدرس بانک آمریکا بصورت لینک درآمده است اما با کلیک بر روی این لینک شما به صفحه ای همانند صفحه بانک آمریکا هدایت خواهید شد با این تفاوت که این سایت یک صفحه تقلبی است. هکرها این کار را از طریق ساخت صفحات همانند سایت اصلی و بالا آوردن آنها در یک آدرس که شباهت زیادی به آدرس اصلی دارد انجام می دهند و به راحتی با فریب شما از طریق این لینک ها در ایمیلتان شما را فریب داده و شما با دست های خودتان اطلاعات محرمانه بانکی تان را دودستی به آنها تقدیم می کنید! همیشه مراقب باشید، کلیک بر روی http://yahoo.com به معنی باز شدن سایت یاهو نیست! خودتان امتحان کنید.  و همیشه همیشه همیشه یادتان باشد آدرس سایت های مهم را خودتان وارد کنید و درصورتی که نمی توانید بنا به هر دلیلی این کار را انجام دهید حتما آدرس سایت را حروف به حروف کنترل کرده و موارد امنیتی را به یاد داشته باشید.

ترساندن و اورژانسی نشان دادن قضایا - در پاراگراف دوم ایمیل می بینید که شما را از عواقب بی توجهی به مسائل می ترسانند. این شگرد جالبی برای مجبور کردن شما به کاری که آنها خواسته اند است. قبل از هرکاری مستقیما به بانک مورد نظرتان مراجعه و یا تماس بگیرید و در مورد ایمیل ارسالی از آنها سوال بپرسید تا دچار دردسر نگردید.

دیگر نکات و منابع :

به لینک ها اعتباری نیست! آنها را دنبال نکنید – برای ایمیل ها بسیار ساده است تا لوگوی یک شرکت معتبر را درون ایمیل گذاشته و خود را به جای آنها جا بزند و لینکی هم به سایتی شبیه به آنها بدهد اما همیشه یادتان باشد که لینک ها را یا خودتان تایپ کنید و یا از بوکمارک های خودتان برای ورود به سایت مورد نظر استفاده کنید. هیچگاه به لینک های درون ایمیل اطمینان نکنید.

حتما کلاهبرداری ها و اسپم ها را گزارش دهید - بسیاری از سرویس های ایمیل دکمه ای با نام This is Spam یا علامت گذاری به عنوان هرزنامه دارند، که بتوانید اسپم هایی که از دست آنها فرار کرده اند را گزارش دهید. همچنین امکانی برای گزارش Scam ها یا کلاهبرداری ها وجود دارد که می توانید از آن طریق به معرفی کلاهبرداری های ایمیلی بپردازید. در کشورهای توسعه یافته دولت نیز در این امر به کمک کاربران آمده و کاربران می توانند موارد مختلف را به آنها گزارش دهند اما متاسفانه در ایران چنین چیزی وجود ندارد.

اطلاعات بیشتری بیاموزید - آموزش بهترین روش برای جلوگیری از اتفاقات ناگوار است. هر روز اخبار و اطلاعات مختلفی درباره امنیت  داده ها در مجلات مختلف مانند گویا آی تی بخوانید. خود را محدود به یک منبع نکرده و اطلاعات خود را از منابع معتبر و مختلف کسب کنید.

برخورد با پیوست های ایمیل

پیوست های ایمیل یا اتچمنت ها، در موارد بسیاری می توانند خطرناک باشند. چرا؟ چون آنها می توانند حاوی ویروس ها و بدافزارهای مختلفی باشند. زمانی که شما بدافزاری را دانلود و باز کنید، این بدافزار می تواند بطور خودکار و بدون نیاز به دخالت شما در سیستم شما نصب و اقدام به خرابکاری کند. شما حتی شک هم نخواهید کرد که سیستم در دست بدافزارهاست! بدافزارها می توانند به فایل های شما آسیب برسانند، رمزهای عبور شما را بدزدند و حتی از شما جاسوسی کنند پس بسیار باید مراقب باشید مخصوصا در مواجهه با پیوست های ایمیل هایی که به دستتان رسیده است.

نکاتی برای برخورد امن تر با پیوست ها

• پیوست هایی که آشنا نبوده و شما منتظر آنها نبودید را باز نکنید - حتی اگر ایمیلی از طرف یکی از دوستان شما ارسال شده باشد ممکن است این ایمیل بصورت خودکار و از طریق ویروس ها ارسال شده باشد. اگر فایلی از طریق دوستی برای شما ارسال شد حتما از طریق تلفن و یا ایمیل صحت داده های ارسالی را از وی جویا شوید.
• نرم افزار های امنیتی و آنتی ویروستان را همیشه بروزرسانی کنید - ویروس ها می توانند به سرعت گسترش پیدا کنند و اگر آنتی ویروس شما بروزرسانی نشده باشد نمی تواند در مقابل ویروس های جدید به مقابله برخیزد.
• فایر وال یا دیواره آتش خود را روشن کنید - دیواره های آتش از دسترسی افراد تبهکار و بدافزار ها به کامپیوتر شما از طریق اینترنت ممانعت به عمل خواهند آورد.
• فایل های پیوست شده را قبل از دانلود اسکن کنید - بسیاری از سرویس های معتبر ایمیل امکان اسکن فایل های اتچ شده به ایمیل را به رایگان در اختیار کاربران قرار می دهند، فایل ها را همیشه قبل از دانلود اسکن کرده و پس از آن نیز با آنتی ویروس آپدیت شده خودتان کنترل کنید.

نکته ضروری برای استفاده از بانکداری الکترونیک

5نکته اساسی در بهینه سازی سایت برای مبتدیان

گوگل: اندروید از آی‌فون امن‌تر است!

مدیرعامل گوگل در پی انتشار اخبار مرتبط با ناامنی آندروید، معتقد است که این سیستم‌عامل امنیت بیشتری نسبت به iOS اپل دارد.

به گزارش اخبار خارجی موبنا، در حالی که آندروید یکی از محبوب‌ترین سیستم‌عامل‌های موبایلی است بدافزارهای زیادی نیز برای آن نوشته شده، اما مدیرعامل گوگل معتقد است که با وجود همه تهدیدات، گوشی‌های مبتنی بر آندروید از آی‌فون اپل امنیت بیشتری دارند.

نگاهی به وضعیت آسیب پذیری وب سایت ها در برابر حملات سایبری

این چند وقت خبرهای متعددی داشتیم از هک شدن وب سایت های مختلف، حتی وب سایت های شرکت های امنیتی؛ امروز هم که از حمله هکرها به وب سایت های ضد ویروس های ESET و Bitdefender مطلع شدید.

قبلاً گفته بودیم که امسال سالی است که هک خواهید شد، اما واقعاً مشکل چیست و این مشکلات از کجا آب می خورند؟

طبق آمار شرکت DOSarrest، یکی از شرکت های فعال در زمینه امنیت اینترنت، ۹۰ درصد از ۵۰ وب سایت هایی که بررسی شده اند حداقل یک نقطه ضعف داشته اند؛ از این بین، مشکل ۹۵ درصد آنها، استفاده از نرم افزارها و ماژول های قدیمی و منسوخ بوده است.

به جز بحث به روز نبودن نرم افزارها، جعل درخواست میان وب سایتی (CSRF) و حملات تزریق کد (XSS) هم از موارد مهمی هستند که روند کنونی نشانی از مقابله موثر با آنها ندارد.

سی سرف (CSRF) نوعی حمله است که کاربری که در یک نرم افزار ثبت ورود (Login) کرده را مجبور به فرستادن یک درخواست به آن نرم افزار تحت وب می کند تا عمل مورد نظر را انجام دهد. همچنین در حمله تزریق کد، مهاجم، کدهای آلوده را در حفره های امنیتی وب سایت مورد هجوم تزریق می کند.

مدیر عملیاتی امنیتی شرکت DOSarrest می گوید: «مسئله مهم آسیب پذیری ۹۰ درصدی وب سایت های مورد بررسی نیست، خطر اصلی حفاظت اطلاعات و مدیریت حملاتی است که انجام می شوند. سطح استاندارد ما بالا است و فقط یک یا دو وب سایت بودند که موردی برای رفع عیب در آنها نیافتیم. در بیش از ۹۰ درصد وب سایت های بررسی شده نقص های مهمی وجود داشت که می توانند باعث به سرقت رفتن اطلاعات حساس داخل وب سایت ها شوند»

به علاوه، تزریق SQL -شامل وارد کردن کوئری SQL به منظور دست یابی به پایگاه داده- هم به وفور اتفاق می افتد. شرکت DOSarrest می گوید حدود ۲۲ درصد از وب سایت های مورد بررسی در برابر تزریق SQL آسیب پذیر بودند، حتی بعضی از آنها در چندین زمینه دیگر هم ضعف های مختلفی داشتند.

در اردیبهشت ۱۳۹۱ شرکت امنیتی WhiteHat Security گزارش داد که میانگین نقاط ضعف در هر وب سایت در حال کاهش است و از ۷۹ مورد در سال ۱۳۹۰ به ۵۶ تا در سال ۱۳۹۱ تقلیل یافته؛ از سوی دیگر طی بررسی های این شرکت مشخص شد که در سال ۱۳۹۱ روزانه ۸۶ درصد از وب سایت های مورد آزمایش حداقل یک نقطه آسیب پذیر در برابر حملات سایبری داشته اند.

امنیت وب سایت ها به سان یک هدف در حال حرکت است و سازمان ها و مدیران وب سایت ها باید به درک بهتری از آن برسند. مشکل این است که معمولاً تا فاجعه ای رخ ندهد اقدامات لازم صورت نمی گیرد و کسی به فکر اصلاح نقاط حساس و آسیب پذیر نمی افتد.

علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد و گرنه پشیمانی به بار می آید. اگر صاحب یک وب سایت هستید و اطلاعات کافی برای حفظ امنیت آن را ندارید توصیه می کنیم طی یک برنامه مستمر، امنیت وب سایت خود را به شرکت های متخصص در این زمینه واگذار کنید حتی اگر نیاز دیدید نسبت به استخدام یک متخصص امنیت اطلاعات اقدام نمایید تا از رفع نواقص وب سایت خود مطمئن شوید.

اگر تجربه مدیریت یک وب سایت را داشته اید از مشکلات حفظ امنیت آن بنویسید؟ پیش آمد که وب سایت تان مورد حمله قرار گیرد؟ واکنش شما چه بود؟

دوست دارید بدانید چه کسی در اینترنت جاسوسی شما را می کند؟ مرورگر فایرفاکس راه حلی دارد

شرکت موزیلا، سازنده مرورگر فایرفاکس، به تازگی افزونه ای به نام Lightbeam for Firefox را معرفی کرده که تاریخچه وب گردی شما را به تصویر می کشد و نشان می دهد کدام وب سایت ها و اپلیکیشن ها در حال ردیابی یا رصد شما هستند و اینکه چطور با هم ارتباط دارند.

این شرکت چندی پیش یک افزونه آزمایشی به اسم Collusion را عرضه کرده بود تا کاربران به درک بهتری از مفهوم ردیابی شدن برسند. افزونه جدید در ادامه همین مسیر و در فاز دوم توسعه آن ایجاد شده و به کاربران امکان می دهد ببینند دقیقاً چه کسی و چگونه به اطلاعات شان دسترسی دارد.

به علاوه با این افزونه به هر گونه ابزار ثانویه ای که به ردیابی، جمع آوری اطلاعات و به اشتراک گذاری آنها بپردازد دسترسی دارید و می توانید ببینید گشت و گذار شما در وب چطور روی این آنها تأثیر می گذارد.

برای استفاده از آن کافی است افزونه را روی مرورگر فایرفاکس خود نصب کنید تا خودش شروع به تجزیه-تحلیل وب سایت هایی که دیدن می کنید بپردازد و نتیجه را به صورت گرافیکی به شما نشان دهد. بعد حق انتخاب دارید نتایج را با پایگاه داده لایت بیم به اشتراک بگذارید تا در نهایت تحلیلی وسیع تر از عوامل موثر و مرتبط با ردیابی کاربران به دست آید.

موزیلا می گوید که این پروژه هنوز در اول راه است و با گذشت زمان از دقت عمل بیشتری برخوردار خواهد شد. در ضمن همه کدهای لایت بیم فایرفاکس در Github هم قرار داده شده تا کسانی که نیاز به ایجاد تغییر در آن دارند دسترسی کامل به منابع کدها داشته باشند.

دلیل برای آنکه به سوی ویندوز ۸٫۱، کوچ کنید!

نزدیک به ۲ میلیون رمز از رمزهای عبور لو رفته حساب های کاربری ادوبی از این قرار بوده: ۱۲۳۴۵۶

حتماً پیش از این خبر لو رفتن شناسه کاربری و رمز عبور ۳۸ میلیون حساب کاربری ادوبی (Adobe) را شنیده اید. حال یک متخصص امنیت رمز عبور، از گروه مشاوره استریکچر، ۱۰۰ مورد از پر استفاده ترین رمزهای عبور کاربران ادوبی را منتشر کرده. در عین ناباوری مشخص شد که حدود ۲ میلیون از تن از کاربران ادوبی، رمز ۱۲۳۴۵۶ را برای خود انتخاب کرده بودند.

در رده دوم رمزهای پرکاربرد، ۱۲۳۴۵۶۷۸۹ قرار داشت، به طوری که ۵۰۰۰۰۰ کاربر این رمز را برای حساب کاربری شان گذاشته بودند. رمز های password و adobe123 هم به ترتیب با ۳۵۰۰۰۰ و ۲۰۰۰۰۰ کاربر در رده های بعدی قرار دارند.

اطلاعاتی که گروه استریکچر به طور علنی آشکار کرده، نشان از این دارد که کاربران هنوز بحث انتخاب رمز عبور مناسب را جدی نگرفته اند. از طرف دیگر رویکرد ادوبی نیز به شدت مورد انتقاد متخصصان امنیت قرار گرفته. سیستم این شرکت اساساً نباید اجازه استفاده از چنین رمزهای عبوری را به کاربران می داد.

با این وجود، این گروه امنیتی اعلام کرده که هیچ راهی برای تائید این اطلاعات وجود ندارد، در عین حال ذکر کرده اند که تا حد زیادی از صحت اطلاعات موجود در لیست منتشر شده خود اطمینان دارند.

همیشه این مسئله مطرح می شود که کاربران بدون آگاهی از روش انتخاب رمز عبور مناسب، آسان ترین و دم دستی ترین رمز را برای خود انتخاب می کنند، اما این کاربران یک نکته اساسی را در این میان از یاد می برند، رمزی که به آسانی به ذهن سپرده شود، به آسانی هم کِرَک می شود.

3روش تنظیم مرورگر برای حساب کاربری میهمان در ویندوز

چرا ما بارکدهای مربع شکل (کدهای QR) را همه جا می بینیم ؟؟

کدهای QR در مکان ها و نقاط مختلفی مانند تبلیغات،آگهی ها،اعلانات تجاری و از همه مهمتر جدیدا روی همه محصولات قرار می گیرند. آنها در مارکت ها و بازارهای مشهور به وفور دیده می شوند .اگر چه به ندرت دیده می شود  کسی را ببینیم که با وسیله ای در حالت اسکن آنها باشد.

به گزارش دنیای فناوری اطلاعات ؛ این بارکدها می توانند توسط دوربین گوشی های هوشمند شما ضبط شده و مورد تجزیه تحلیل قرار گیرند.به عنوان مثال یک کد QR ممکن است حاوی آدرس یک سایت باشد که مشتریان را به آن هدایت می کند.اما اجازه دهید ببینیم این کدهای QR واقعا چی هستند.با ما همراه باشید.

حروف QR یا کدهای QR خلاصه شده عبارت “Quick Response code” به معنای لغوی کد واکنش سریع است.این کدهای QR که از قطعات مربع شکل تشکیل شده اند در ابتدا در کشور ژاپن توسعه یافتند.برخلاف بارکدهای UPC سنتی که از تعدادی خطی افقی پشت سر هم تشکیل شده بودند یک کد QR علاوه بر سرعت بیشتر می تواند اطلاعات بیشتری را نیز نسبت به بارکدهای سنتی به مشتریان ارائه دهد.

کدهای QR برچسب هایی هستند که تنها توسط دستگاه ها قابل خواندن هستند.درک این مفاهیم برای کامپیوترها فوق العاده راحت است. به طوری که می توان گفت سختی یا پردازشی که کامیپوترها برای فهمیدن متنهای ساده انجام می دهند بسیار بیشتر از پردازش مورد نیاز برای درک کدهای QR است.از کدهای QR برای اهداف مختلفی استفاده می شود از به دست آوردن اطلاعات کالاها گرفته تا شناسایی دقیق هر آیتم یا کالا.
یک نقطه چیست؟

بر خلاف فناوری NFC کدهای QR شامل هیچ قطعه الکترونیکی یا اینکه نیاز به تکنولوژی خاصی داشته باشند نیستند.این کدها تنها یک شبکه از بخش های سیاه و سفید چاپی روی یک تکه از کاغذ هستند که می توانند توسط هر دوربینی ضبط شده و مورد تجزیه تحلیل قرار گیرند.که البته فرایند تجزیه تحلیل توسط یک گوشی یا کامپیوتر صورت گرفته و بسیار ساده و سریع این کار انجام می شود.

معمولا کدهای QR توسط یک برنامه اسکنر که روی یک گوشی هوشمند نصب شده ,مورد اسکن قرار می گیرد.این برنامه به شما اجازه می دهد تا از بارکد عکس گرفته ، سپس برنامه به صورت خودکار بارکد را پیدا کرده و مورد تجزیه تحلیل قرار می دهد در نهایت هم اطلاعات را به شکلی که برای شما قابل فهم باشد درآورده و نمایش می دهد.
موارد استفاده دیگر :

از کدهای QR به غیر از موارد استفاده ای که ذکر شد به منظور اهداف دیگری نیز مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال زمانی که شما قصد دارید سیستم تصدیق هویت دو مرحله ای گوگل را برقرار کنید, گوگل روی صفحه ماینتور شما یک کد QR نمایان می کند.بعد این کد می تواند توسط برنامه Google Authenticator روی گوشی هوشمند شما مورد اسکن قرار گیرد و در نتیجه گوشی هوشمند شما به صورت خودکار اطلاعات هویتی را پر می کند. با این روش بسیار راحت دیگر نگرانی بابت وارد کردن درست اطلاعات هویتیتان نخواهید داشت.

یک نوع کاربرد دیگر از کدهای QR این است که به گوشی هوشمند و کامپیوتر اجازه می دهد تا با یکدیگر بدون ایجاد هیچ نوع شبکه ای ارتباط برقرار کنند.روش کار به این صورت است که گوشی فقط مجبور است صفحه کامیپوتر را ضبط کرده و مورد تجزیه تحلیل آنی قرار دهد.

از کدهای QR می توان برای ورود به وبسایت ها نیز استفاده کرد. برنامه AirDroid به شما اجازه می دهد تا با اسکن یک کد QR که روی صفحه نمایش نشان داده شده است به وبسایت مورد نظر خود وارد شوید.با این روش دیگر نیازی به وارد کردن رمز عبور نخواهد بود.

آیا واقعا این کدها مفید هستند؟

کدهای QR کاربردهای خاص خودشان را دارند.آنها تکنولوژی بسیار پایین و راه حلی ساده هستند که روی هر دستگاهی که از دوربین برخوردار باشد کار می کنند.از آن طرف تکنولوژی NFC به سادگی و راحتی این کدها نیستند.کاربران با این کدهای QR بسیار راحت می توانند در وبسایت های مورد علاقشان فعالیت داشته باشند.همانطور که گفته شد از مهمترین برتری های این کدهای QR نسبت به بارکدهای قدیمی با خطهای افقی  می توان به سرعت بیشتر و توانایی نگه داشتن داده های بیشتر اشاره کرد.

چگونه از کدهای QR استفاده کنیم ؟

اگر شما قصد استفاده از کدهای QR را دارید تمام چیزی که شما لازم دارید یک برنامه بارکدخوان روی گوشی هوشمندتان است.

در پلتفرم اندروید یک برنامه بارکدخوان به صورت پیشفرض روی سیستم عاملتان نصب شده است اگر کار کردن با این برنامه را دوست ندارید می توانید از لینک Barcode Scanner بارکدخوانی دیگر را دانلود کنید. در پلتفرم آیفون نیز چند برنامه بارکدخوان وجود دارد که از مشهورترین آنها می توان به Redlaser اشاره کرد که از طریق لینک RedLaser قابل دانلود است.

بعد از دانلود برنامه مورد نظر کافی است آنرا نصب کرده اجرا کنید و در حالت اسکن قرار دهید تا کد QR روی صفحه نمایش شما را پیدا کند.بعد برنامه نوع فعالیت را بنا به بارکد تشخیص داده و به انجام آن فعالیت می پردازد.

البته ناگفته نماند برنامه هایی مانند Google Authenticator که از کدهای QR استفاده می کنند از اسکنرهای داخلی خاص خود برخوردارند بنابراین لازم به استفاده از برنامه ای جداگانه برای این کار نیست.

مقایسه ویندوز۸ با ویندوز۷

ویندوز ۸ برای مایکروسافت یک اجبار است. مایکروسافت برای بقا در بازاری که مشتریانش روز‌به‌روز از دستگاه‌های حجیم و غیرقابل حمل PC به سمت تجهیزات قابل‌حمل یورش می‌برند، مجبور بود به سیستم‌عامل جدیدی روی بیاورد که روی تمام دستگاه‌ها تجربه یکسانی را برای کاربر به‌همراه داشته باشد.

از سوی دیگر، بخش عظیمی از مشتریان مایکروسافت شرکت‌ها و کسب‌وکارهایی هستند که ویژگی اصلی‌شان مقاومت در برابر تغییر است و نمی‌توانند یا نمی‌خواهند با سیستم دسکتاپ سنتی خداحافظی کنند.
به‌همین دلیل، مایکروسافت با طراحی و عرضه ویندوز ۸  درواقع سیستم‌عامل «دوران‌گذار» را معرفی می‌کند. سیستم‌عاملی که رابط لمسی جدید و کاشی‌های رنگارنگ جذاب، پوسته بیرونی آن را تشکیل می‌دهند و در عین حال هنوز نتوانسته (یا نخواسته) است که پیوندهایش را با ریشه‌های دسکتاپی که بیش از بیست سال قدمت دارند، بگسلد. اما به‌نظر می‌رسد که این آخرین باری است که کاربران می‌توانند تجربه اصیل رابط کاربری کامپیوترهای شخصی را در کنار سیستم لمسی و رنگارنگ جدید یک جا ببینند. آن‌چه در ادامه از نظرتان می‌گذرد، ترکیبی است از بررسی و تحلیل‌هایی که در نشریات معتبر خارجی درباره ویندوز ۸ آورده شده به همراه تجربیاتی که ما از کار کردن چندین هفته‌ای با این نسخه جدید ویندوز داشته‌ایم.

مقایسه با ۷
به جز کاهش سرعت بوت که به‌واسطه سبک‌تر شدن سیستم‌عامل به دست آمده است، تفاوت چندانی میان کارایی دو نسخه اخیر ویندوز مشاهده نمی‌شود. آزمایش‌ها و مقایسه‌هایی که روی نسخه ۷ و ۸ ویندوز انجام شده است، تشابهات فراوانی را میان این دو نسخه نشان می‌دهد که البته چندان هم دور از ذهن نیست. به هرحال بیشتر اجزا و عناصر ویندوز‌۸ در واقع بر مبنای اجزای متناظرشان در ویندوز ۷ (البته به همراه اندکی بهینه‌سازی) پیاده‌سازی شده‌اند و در نتیجه کارایی مشابهی را فراهم می‌کنند. در سیستمی که ما ویندوز ۸ را روی آن آزمایش کردیم، حتی امتیازهایی که ویندوز ۸ به اجزای مختلف سیستم‌عامل می‌دهد، دقیقاً شبیه ویندوز ۷ است. البته تفاوت‌های معنی‌داری در برخی تست‌های خاص نظیر PCMark 7 دیده می‌شود که به‌نظر می‌رسد به‌واسطه استفاده ویندوز ۸ از Windows Media Foundation باشد که در این نسخه جایگزین Direct Show شده است. البته در همین موارد هم تفاوت کارایی میان این دو نسخه از ۱۰ درصد کمتر است.

ویندوز ۷

ویندوز ۸

نسخه‌ها و قیمت‌ها
مایکروسافت برای ساده‌کردن مدل تجاری خود، ویندوز ۸ را تنها در ۴ نسخه عرضه خواهد کرد. این نسخه‌ها به ترتیب امکانات و کارایی ۸ Pro، ۸ ،RT   و ۸ Enterprise هستند. در رقابت با اپلی که نسخه‌های اخیر سیستم‌عامل خود را با قیمت‌هایی ناچیز عرضه می‌کند، مایکروسافت اعلام کرده است که ارتقا از ویندوزهای XP، Vista و ۷ به نسخه ۸ Pro تا ۳۱ ژانویه ۲۰۱۳ با تخفیف ویژه و با قیمت ۳۹ دلار ممکن خواهد بود. البته این قیمت مخصوص نسخه آنلاین (فقط قابل دانلود) است و نسخه خرده فروشی با قیمت ۶۹ دلار عرضه خواهد شد. از ۳۱ ژانویه به بعد، قیمت این نسخه به ۱۹۹ دلار افزایش خواهد یافت. این درست همانند قیمت ۱۱۹ دلاری نسخه Professional ویندوز ۷  است که اکنون نیز در بازار به فروش می‌رسد. قیمت نسخه استاندارد هنوز مشخص نشده است. این بازی با قیمت، می‌تواند باعث جذب طیف بیشتری از مخاطبان به‌سوی این سیستم‌عامل جدید شود. کاربرانی که در حال حاضر به‌واسطه انتقادهایی که به محیط مترو وارد می‌شود، درباره ارتقا به نسخه هشتم ویندوز دو دل شده‌اند  شاید به این وسیله، به مهاجرت به این نسخه راغب شوند. ویندوز RT نسخه‌ای است که مخصوص تبلت‌ها یا دقیق‌تر بگوییم برای کار روی پردازنده‌های ARM عرضه می‌شود و تنها به‌صورت از پیش نصب‌شده روی تجهیزات سخت‌افزاری عرضه خواهد شد. ویندوز RT به‌صورت پیش‌فرض با نسخه‌ای از برنامه جدید آفیس ۲۰۱۳ عرضه خواهد شد اما فاقد محیط دسکتاپ است و تنها می‌تواند برنامه‌های سبک مترو را اجرا کند.
نسخه ۸، نسخه ابتدایی و ساده‌شده ویندوز ۸ است که بازار کاربران خانگی را هدف گرفته و به‌همین دلیل فاقد ویژگی‌هایی نظیر رمزنگاری داده‌ها، پلتفرم مجازی‌سازی Windows To Go ، Hyper-V (محیط لایو بوت ویندوز ۸) و موارد مشابه است. نسخه ۸ Pro در واقع مشابه نسخه‌های Professional و Ultimate ویندوز ۷ کار خواهد کرد و به‌احتمال پرمصرف‌ترین نسخه ویندوز خواهد بود. تنها قابلیت هایی از این نسخه حذف شده‌اند که بیشتر در محیط‌های سازمانی کاربرد داشته‌اند. ویژگی‌هایی نظیر AppLocker، DirectAccess از این جمله هستند.  در‌نهایت، کامل‌ترین نسخه ویندوز ، نسخه Enterprise است که به همراه قابلیت‌ها و ویژگی‌هایی  عرضه می‌شود که کار مدیران IT سازمان‌ها را در نگه‌داری و کنترل زیرساخت و مجموعه تحت نظرشان ساده می‌سازد. تنها محدودیت نسخه Enterprise که در آگوست امسال برای اعضای MSDN و مشتریان Software Assurance مایکروسافت منتشر شد، این است که نمی‌تواند افزونه یا برنامه Media Center مایکروسافت را اجرا کند.

مهاجرت کنیم یا نه؟
در‌نهایت به‌نظر می‌رسد ویندوز ۸ ارزش هزینه‌ای را که برای آن پرداخت می‌کنید، دارد. حتی اگر از محیط مترو استفاده نکنید و به تجهیزات لمسی هم دسترسی نداشته باشید، بهبودهای ایجاد شده روی بخش کلاسیک سیستم‌عامل ویندوز، ارزش تمام دردسرها را دارد. البته این مهاجرت الزامی نیست، اما اگر تصمیم به این کار گرفتید، انتظار همان حسی را داشته باشید که هنگام مهاجرت از ویندوز XP به ویندوز ۷ تجربه کردید. البته بیش‌تر آن‌چه تا‌کنون گفتیم، به ظاهر و پوسته ویندوز مربوط بود و تنها در نگاه نخست به‌چشم می‌آمد. به همه خوبی‌ها و بدی‌های ویندوز ۸ امکان مانت کردن فایل‌های ایمیج ISO و امکان افزودن ساده فضاهای ذخیره‌سازی در‌قالب Storage Pool و موارد مشابه را نیز بیافزایید. پس به ویندوز ۸ مهاجرت کنید و از بوت سریع، یکپارچه‌سازی با سرویس‌ها و خدمات ابری و سایر قابلیت‌های این سیستم‌عامل تازه لذت ببرید. چون به هر حال، دیر یا زود مجبور خواهید بود با دسکتاپ محبوب‌تان خداحافظی کنید. نظر ما این است که از ویندوز ۸ نترسید، اگر بنا بر ترسیدن باشد، باید از ویندوز ۹ بترسید. زمانی که ممکن است مایکروسافت به دلخواه یا به اجبار تمام رشته‌های متصل به دسکتاپ سنتی را پاره کند و شما مجبور شوید به‌کلی با عادت سال‌ها استفاده از سیستم‌های دسکتاپ خداحافظی کنید

معرفی ۵ مشکل بسیار متداول در ویندوز ۷ و چگونگی رفع آنها

ویندوز ۷ سیستم عامل نسبتا خوب و جالبیست، اما مانند اکثر سیستم عامل های معروف دیگر هیچ گاه کامل و بی عیب نبوده و نیست. بعضی از مشکلات ویندوز ۷ ناشی از اشکالات نرم افزاری یا باگ هستند و بعضی دیگر هم مربوط به عدم تنظیمات مناسب در ویژگی ها و تنظیمات ویندوز می شود. در هر صورت، بروز خطا و پیام های هشدار دهنده آزار دهنده هستند و آنچه در این مقاله قصد پرداختن و شرحش را داریم مربوط به راهنمای رفع سریع همین مشکلات در ویندوز ۷ است.

برخی از شایع ترین مشکلات گزارش شده از سوی کاربران ویندوز ۷ مربوط به مشکلات عدم سازگاری ویندوز جدید با برنامه های قدیمی تر، سرعت پایین ویندوز در سخت افزارهای قدیمی یا ضعیف، و مشکل با تم Aero و ویژگی ها و امکانات آن است. در این مقاله، من به شما نشان می دهم چگونه این رنجش ها را حل کنید. برای کسانی که ترجیح می دهند از برنامه تعمیر خودکار مشکلات استفاده کنند، هم در انتهای این مقاله چندتایی نرم افزار به عنوان یک راه حل مفید وکاربردی پیشنهاد شده است.

۱- به نظر می رسد ویندوز ۷ رایانه من کند شده است.

ویندوز ۷ برای استفاده از منابع سیستمی گرسنه است و عطش زیادی دارد. این ویندوز جلوه های گرافیکی و بصری زیادی در رابط کاربری زیبای خود دارد که متاسفانه بار پردازشی سنگینی بر روی کارت گرافیک و حافظه سیستم شما تحمیل می کند. (البته نسبت به ویستا بسیار سریعتر است!) اگر سیستم شما در استفاده از ویندوز ۷ بیش از حد قابل تحمل کند و آهسته می باشد، سریع ترین راه حل برای رفع مشکل خاموش کردن اثرات و انیمشن های اضافی رابط کاربری ویندوز می باشد.

برای این کار روی گوی Start ویندوز کلیک کرده و عبارت performance (عملکرد) را در کادر جستجو تایپ کنید تا ویندوز مواردی را برایتان لیست کند. گزینه ای به نام Adjust the appearance and performance of Windows (تنظیم ظاهر و عملکرد ویندوز ) را انتخاب کنید. پنجره گزینه های عملکردی باز خواهد شد. در زبانه جلوه های بصری (Visual Effects) گزینه Adjust for best performance (تنظیم برای بهترین عملکرد) را انتخاب کنید. اگر هم خواستید بعضی از جلوه های زیبای رابط کاربری را حفظ کنید گزینه Custom را انتخاب ، و کنار گزینه Use visual styles on windows and buttons (استفاده از جلوه های بصری روی ویندوز و دکمه ها) تیک بزنید.

۲- تم Aero ویندوز کار نمی کند.

به تازگی مقاله ای نوشتم با عنوان: چگونگی فعال سازی و رفع مشکلات افکت Aero در ویندوز ۷.

علاوه بر خواندن این مقاله، باید مطمئن شوید که کارت گرافیک شما از حالت Aero پشتیبانی می کند و درایور کارت گرافیک را با جدیدترین نسخه ارائه شده از سوی سازنده سخت افزارتان به روز کرده باشید. با این حال، اگر کامپیوتر خود را همراه با ویندوز ۷ خریداری کرده اید این مسئله نباید وجود داشته باشد.

در نهایت ، Aero را می توان در رجیستری غیر فعال کرد. قبل از آنکه بخواهم توضیح دهم که چگونه می توان به رجیستری وارد شد و آن را ویرایش نمود، باید به شما هشدار دهم! زیرا ویرایش رجیستری می تواند منجر به صدمه دائمی به فایلهای نصب ویندوز شما شود. لطفا ابتدا قبل از هرگونه دستکاری در رجیستری یک پشتیبان از آن تهیه کنید و از هر گونه اقدام خود در ریجیستری به اندازه کافی اطلاعات از پیش داشته باشید.

برای این منظور به منوی استارت ویندوز رفته و عبارت regedit را تایپ کرده اولین گزینه لیست (regedit) را انتخاب کنید. در پنجره ای که باز می شود به ترتیب به این آدرس بروید:

KEY_CURRENT_USERSoftwareMicrosoftWindowsDWM

آنگاه مقدار عبارت EnableAeroPeek از ۱ به صفر باید تغییر کند و پنجره ها را تایید کرده و ببندید. تم Aero غیر فعال شد. همین!

۳- برنامه های قدیمی تر با ویندوز سازگار نبوده و اجرا نمی شود.

قبل از ارتقا به ویندوز ۷، بهتر است بررسی کنید که ویندوز ۷ باکدام یک از برنامه های ضروری یا دلخواه شما سازگار است. برنامه مشاور ارتقا به ویندوز ۷ (Windows 7 Upgrade Advisor) رایج ترین برنامه های رایانه ای را چک کرده و از سازگاری آنها با ویندوز ۷ شما را مطلع خواهد ساخت. با این حال ، همانطور که در مقاله پیشین خود با عنوان : نحوه استفاده از مشاور ارتقا به ویندوز ۷ برای بررسی سازگاری با کامپیوتر ذکر کرده ام، ممکن است مجبور شوید به شکل دستی و در «مرکز سازگاری ویندوز ۷» (Windows 7 Compatibility Center) سازگاری یا عدم سازگاری ویندوز ۷ را با بسیاری از برنامه های موردنیاز دیگر بررسی کنید. حال، اگر ابتدا ویندوز را به ۷ ارتقا داده اید و سپس معلوم شده که یکی از برنامه های بسیار عزیز شما با این ویندوز سازگار نیست ، راهی برای حل مشکل وجود دارد: «حالت سازگاری ویژه ویندوز ۷ »(Windows 7 Compatibility Mode).

برای نصب یک برنامه در حالت سازگاری، روی فایل نصب آن برنامه راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید. در پنجره Properties به زبانه Compatibility رفته گزینه Run this program in compatibility mode for را تیک زده و از منوی کرکره ای زیر آن آخرین نسخه از ویندوز که مطمئن هستید برنامه شما روی آن اجرا می شود را انتخاب کنید.

ممکن است نیاز به تکرار مرحله فوق با فایل اجرایی برنامه زمانی که نصبش به اتمام رسید داشته باشید. به این شکل که روی آیکون برنامه راست کلیک کرده، Properties را انتخاب کنید، به زبانه Compatibility رفته، گزینه Run this program in compatibility mode for را تیک زده و گزینه سیستم عامل ویندوز مربوطه را انتخاب کنید.

علاوه بر این، شما می توانید تنظیمات (به تصویر زیر دقت کنید) را برای برنامه مربوطه تغییر دهید و باید بسته به اینکه مشکل خاص شما چه باشد باید با آزمون و خطا سعی کنید برنامه را اجرا کنید.

در نهایت ، اگر شما از ویندوز ۷ نسخه حرفه ای (Professional) یا بالاتر استفاده می کنید، می توانید از قابلیت «اجرا در حالت ایکس پی ویندوز ۷ »( XP Mode) استفاده کنید. این قابلیت ویندوز ایکس پی را روی رایانه شما به عنوان یک ماشین مجازی اجرا می کند و می توانید تمام برنامه هایی که پیش از این روی ویندوز ایکس پی نصب و اجرا می شد در این محیط مجازی نیز نصب و اجراکنید. سایت Ars Technica نیز در همین زمینه یک مقاله بسیار مناسب و معقول در مورد حالت ایکس پی در ویندوز ۷ دارد.

۴-درایو دی وی دی یافت نشد

آیا ویندوز ۷ موفق به شناسایی درایو نوری شما نشده است؟ این هم مشکل دیگری است که نیاز به ویرایش رجیستری دارد. هشدار مورد ۲ هنوز به قوت خود باقیست: قبل از هر کاری از رجیستری پشتیبان بگیرید!

به ترتیب این کارها را انجام دهید: رفتن به منوی استارت و تایپ عبارت regedit ، اجرای برنامه’regedit’ و راه اندازی آن را از لیست نتایج. رفتن به نشانی HKEY_LOCAL_MACHINESYSTEMCurrentControlSetControlClass . در پانل سمت راست گزینه UpperFilters و LowerFilters را حذف کرده، ویندوز را ری استارت کرده و ببینید مشکل حل شده یا خیر.

اگر مشکل حل نشده بود، باز روی استارت کلیک کنید، Disk Management را تایپ کرده و Create and format hard disk partitions را از لیست نتایج انتخاب کنید. در پنجره مدیریت دیسک روی آیکون درایو اپتیکال راست کلیک کرده و گزینه Change Drive Letter and Paths را انتخاب کنید. در پنجره تغییر مسیر درایو روی دکمه Change کلیک کنید و نامی جدید برای درایو انتخاب کنید. ویندوز را مجدد راه اندازی کرده و امیدوار باشید که این مشکل حل شود.

۵-تم های جدید سبب تغییر آیکون های سفارشی می شوند.

آیا زیاد تم ویندوز را تغییر داده و حس می کنید که گاهی برخی از آیکون هایی که آیکونش را به آیکون دلخواه خود عوض کرده اید دستخوش تغییر می شوند؟ این مسئله خیلی آزار دهنده است ، اما جلوگیری از آن آسان است. کافیست روی دسکتاپ راست کلیک کرده و Personalize را انتخاب نمایید، در پنجره کنترل پنلی که باز می شود گزینه Change Desktop Icons را انتخاب و در پنجره تنظیمات آیکون های دسکتاپ گزینه Allow themes to change desktop icons یا ‘اجازه به تم برای تغییر آیکون دسکتاپ’. را از حالت تیک دار خارج کنید.

مشکل رایج مهم دیگر، که به نظر می رسد فقط در لپ تاپ های قدیمی تر رخ می دهد، این است که ویندوز ۷ به دروغ گزارش می دهد باتری خالی شده و سپس لپ تاپ را خاموش می کند. برای این مشکل، ITExpertVoice راه حلی ارائه می کند که باعث جلوگیری از خاموش کردن لپ تاپ توسط ویندوز ۷ زمانی که فکر می کند باتری خالی است می شود. متاسفانه، این راه حل ممکن است شما را با خاموشی ناگهانی لپ تاپ زمانی که باتری لپ تاپ واقعا تمام شده اند رو به رو کند.

در نهایت ، بسیاری از مشکلات ویندوز ۷ را می توان در یک لحظه با استفاده از ابزار مفید برطرف نمود. سایت MakeUseOf در سلسله مقالاتی به بررسی این ابزارها پرداخته از جمله در مقاله: چگونگی حل مشکلات متداول ویندوز به صورت فوری و به سرعت به بررسی FixWin پرداخته. گزینه مفید دیگر QuickFix است، که حاوی ابزارهایی برای رفع عیب ۲۱ مشکل متداول ویندوز ۷ می باشد. از آنجا که برنامه ای قابل حمل است، یک روز خواهد توانست به شما در برابر حمله ویروس ها کمک کند یا اگر تنظیمات ویندوز را به هم ریخت باشید، سبب بازگرداندن رفتار پیش فرض ویندوز ۷ شود.

در پایان از شما سوال می کنیم با کدام یک از دیگر مشکلات در هنگام استفاده از ویندوز ۷ رو به رو شده اید و چگونه آنها را رفع و رجوع کرده اید؟

آغاز شمارش معکوس تا عرضه پیش نمایش ویندوز ۸.۱

همانطور که می دانید مایکروسافت رسما ویندوز ۸.۱ را تایید کرده است و قرار شده تا روز ۲۶ ژوئن امسال، یعنی حدود هشت روز دیگر، نسخه پیش نمایش آن در کنفرانس توسعه دهندگان مایکروسافت که با نام BUILD شناخته می شود، عرضه شود. اکنون همه نگاه ها روی این موضوع متمرکز است که ویندوز ۸.۱ چه تغییرات و بهبودهایی خواهد داشت. ما نیز در مطلبی به قابلیت ها و بهبودهای ویندوز ۸.۱ اشاره کردیم که از لینک پایان مطلب می توانید آن را مطالعه کنید.

مایکروسافت می گوید که ویندوز ۸.۱ کاربرپسند‌تر شده است و علاوه بر همه بهبودهایی که داشته، دکمه ویندوز قدیمی نیز به جای خود بازگشته است. البته شاید خبر خوبی برای دوست داران منوی استارت نباشد. چون مایکروسافت سفت و سخت بر صفحه استارت اسکرین خود پافشاری می کند. بنابراین این دکمه منوی استارت را نشان نخواهد داد و شما را به یک صفحه جدید خواهد برد.

علاوه بر این ها، استارت اسکرین نیز کاربرپسندتر شده است و به کاربران گزینه های شخصی سازی بیشتری را خواهد داد. مثل رنگ ها و پس زمینه های بیشتر و همچنین امکان استفاده از والپیپرهای دسکتاپ به عنوان تصاویر پس زمینه استارت اسکرین.

یکی دیگر از قابلیت هایی که قرار است در اختیار کاربران قرار گیرد، رد کردن رابط کاربری مترو است. به شکلی که کاربران می توانند پس از بوت کردن سیستم، به صورت مستقیم به محیط دسکتاپ بروند. این قابلیت یکی از مواردی بود که موجب ارسال درخواست های زیاد کاربران به مایکروسافت شده بود.

اما آخرین تغییر مهمی که در ویندوز ۸.۱ بوجود آمده است مربوط به فروشگاه ویندوز یا همان Windows Store می شود. در نسخه ۸.۱ بهبودهای خوبی در فروشگاه ویندوز حاصل شده است.

برخی برنامه های جدید نیز وجود خواهند داشت. برنامه هایی مثل Movie Moment و یک ابزار هشدار دهنده که به صورت پیشفرض با ویندوز ۸.۱ نصب خواهند شد.

نسخه پیش نمایش ویندوز ۸.۱ در ۲۶ ژوئن عرضه خواهد شد اما نسخه نهایی آن قرار است که در اواخر سال جاری در اختیار کاربران قرار بگیرد. نسخه نهایی به احتمال فراوان در ماه های آگوست یا سپتامبر عرضه می شود.

همچنین برنامه ریزی شده است تا این بروزرسانی در سایر دستگاه های مبتنی بر ویندوز ۸ نیز اعمال شود. بنابراین انتظار می رود که تبلت ها، لپ تاپ ها، کامپیوترهای دسکتاپ و دستگاه های هیبریدی در آینده این بروزرسانی را دریافت کنند.

پاسخ به ۵ سوال ساده در مورد ویندوز ۸٫۱

مایکروسافت اخیرا جدیدترین نسخه ویندوز خود را جهت استفاده عموم روانه بازار کرده است. ویندوز ۸٫۱ با قابلیت‌هایی جدید ارایه‌ شده که استفاده از آن‌ها لذت خاص خود را دارد. ویژگی‌هایی که به راحتی قابل دانلود شدن هستند.

بسیاری از کاربران می‌توانند ویندوز خود را بدون مشکل خاصی آپدیت کنند. اما افرادی که استفاده تجاری از ویندوز خود دارند، باید قبل از این کار به موارد خاصی توجه کنند.

اگر شما کاربری هستید که نیاز به ارتقاء ویندوز خود به نسخه ۸٫۱ دارید، با ما همراه باشید.

۱- برای آپدیت ویندوز خود به کجا بروم؟

بعد از ارایه رسمی آپدیت جدید، افرادی که از سیستم‌های خود استفاده کاری و تجاری می‌کنند، از دو را ه می‌توانند برای آپگرید ویندوز خود اقدام نمایند. یا به قسمت مربوط به IT مرکز و موسسه خود مراجعه کرده و کار را به آن‌ها بسپارند و یا اینکه با کمک یک کارشناس IT اقدام به تغییر آن کنند.

اگر مرکز شما دارای چند سیستم است که هم اکنون از ویندوز ۸ بر روی آن‌ها استفاده می‌شود، پس شما بدون مشکل خاصی می‌توانید آن را آپدیت کنید. اما گر شما در مرکز خود دارای سیستم مهم و حیاتی همانند سرور و یا تعداد زیادی سیستم هستید، بهتر است به کمک یک کارشناس IT این کار را انجام دهید.

البته دقت کنید که اگر می‌خواهید سیستم‌های خود را از ویندوز Xp و یا ۷، به ویندوز ۸٫۱ آپدیت کنید، به دلیل مشکلاتی که ممکن است برای سیستم‌های شما پیش بیاید، به هیچ‌ وجه شخصا این کار را انجام نداده و کار را به مدیر قسمت IT خود بسپارید.

۲- آیا سیستم من برای آپدیت مناسب است؟

قبل از شروع به روز رسانی، شما باید از اینکه سیستم شما قابلیت نصب ویندوز ۸٫۱ را بر روی خود دارد، اطمینان حاصل کنید.

پس ابتدا نگاهی به حداقل نیاز سیستم از اینجا بیندازید و مطمئن شوید که سیستم شما این امکانات حداقلی را دارد.

اگر کامپیوتر شما، حداقل در ۴ سال اخیر تهیه شده است، پس می‌توان از آن برای نصب ویندوز ۸٫۱ استفاده کرد. البته باید به این موضوع نیز توجه کرد که اگر شما دارای حداقل نیازهای سیستمی برای نصب ویندوز ۸٫۱ هستید، ممکن است اجرای این ویندوز دارای مشکلاتی نیز باشد، مشکلاتی نظیر سرعت پایین راه‌اندازی نرم‌افزارها، و یا مشکلاتی از این قبیل.

۳- آیا سخت‌افزار و نرم‌افزار شما با یکدیگر سازگار هستند؟

خب، شانس بزرگ این است که سخت‌افزار سیستم شما نیز برای ساپورت این آپدیت سازگار باشد، به همین دلیل باید از این موضوع اطمینان حاصل کنید. پس برای این کار حتما به اینجا سر بزنید: Windows Compatibility Center.

بعد از اطمینان از این موضوع، برای پیدا کردن نرم‌افزارهایی که با این سیستم‌عامل سازگار هستند، باید کمی به جست و جو بپردازید. باکمی گشت و گذار به راحتی می‌توانید لیست بزرگی از نرم‌افزارهایی که توسط این سیستم‌عامل ساپورت می‌شوند را پیدا کنید. اگر دنبال نرم‌افزار خاصی برای کار خود می‌گردید و حس می‌کنید که ممکن است با این ویندوز ناسازگار باشد، پس بهتر است که با شرکت مورد نظر خود تماس گرفته و این موضوع را از آنان پیگیری کنید.

۴- آیا همه چیز به روز است؟

وقتی که جدیدترین ورژن یک سیستم‌عامل، آپدیت شده و ارایه می‌گردد، کمپانی‌هایی که نرم‌افزارهای مخصوص را تولید می‌کنند نیز سعی می‌کنند تا محصولات خود را جهت سازگاری با سیستم‌عامل جدید بهینه ساخته و سریع‌تر روانه بازار نمایند. پس با به روز رسانی سریع سیستم‌های خود، آپدیت سایر قسمت‌ها و نرم‌افزارها نیز کار ساده‌ای خواهد بود.

۵- آیا به گرفتن پشتیبان نیازی هست؟

در سیستم‌های کاری، گرفتن نسخه‌های پشتیبان از اطلاعات مهم و حیاتی، همیشه ضروری است. پس اگر تا به الان، بک‌آپی از اطلاعات خود تهیه نکرده‌اید، به سرعت این کار را انجام دهید. چون اگر خدایی نکرده، در روند آپدیت سیستم خود به مشکلی برخوردید، ممکن است تمام اطلاعات شما از بین برود. پس داشتن پشتیبان از اطلاعات خود امری ضروری است. البته پیشنهاد می‌گردد که نسخه‌های پشتیبان خود را ترجیحا در سیستمی که در حال به روز رسانی آن هستید، نگهداری نکنید.
itresan

رشد ۵۰ درصدی درآمد بازار جهانی اینترنت بی‌سیم تا ۲۰۱۷

درآمد بازار جهانی سیستم‌های بی‌سیم Wireless LAN تا سال ۲۰۱۷ میلادی به بیش از ۱۲ میلیارد دلار خواهد رسید که این رقم ۵۰ درصد بیشتر از درآمد بازار یاد شده در سال ۲۰۱۲ خواهد بود.


به گزارش دنیای فناوری اطلاعات ؛ بر اساس گزارش گروه تحقیقاتی Dell’Oro Group، درآمد بازار جهانی سیستم‌های بی‌سیم Wireless LAN تا سال ۲۰۱۷ میلادی به بیش از ۱۲ میلیارد دلار خواهد رسید که این رقم ۵۰ درصد بیشتر از درآمد بازار یاد شده در سال ۲۰۱۲ خواهد بود.

از مهم‌ترین دلایلی که باعث خواهند شد بازار سیستم‌های اینترنتی بی‌سیم طی چهار سال آینده پیشرفت قابل ملاحظه داشته باشد می‌توان به گسترش فعالیت مراکز ارایه دهنده خدمات Wi-Fi، به‌روزرسانی چرخه ۸۰۲٫۱۱ac و همچنین مدیریت سیستم‌های WLAN مبتنی بر فضای پردازش ابری اشاره کرد که البته در کنار موارد یاد شده نکاتی مانند انتشار تصاویر ویدیویی توسط کاربران مبتنی بر شبکه Wi-Fi و همچنین استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی شخصی در محل کار(BYOD) اثرگذار خواهند بود.

“کریس دپوی”( Chris DePuy) مدیر مرکز Dell’Oro Group در این خصوص توضیح داد: «در حال حاضر سازمان‌ها شبکه‌های بی‌سیم LAN را به عنوان یک سیستم دسترسی حیاتی برای ادامه فعالیت‌های خود تلقی می‌کنند و از پیش‌تر نیز سیستم‌های بی‌سیم را به گونه‌ای در شبکه داخلی خود به کار می‌گرفتند که از شبکه‌های اترنت(Ethernet ) مجزا بود».

او در ادامه خاطرنشان کرد: «در چرخه جدید شبکه‌های اینترنتی سیستم‌های بی‌سیم ۸۰۲٫۱۱ac در سازمان‌ها نصب و راه‌اندازی می‌شوند. ما پیش‌بینی می‌کنیم که در آینده نزدیک تعداد بیشتری از سازمان‌ها برای مجزا کردن شبکه‌های اینترنت و دستگاه‌های اینترنتی بی‌سیم اقدام کنند. این امر باعث می‌شود فرصت استفاده از هر دو بخش را داشته باشند».

آموزش ایمن سازی شبکه خانگی

در این آموزش تکنیک های ایمن سازی شبکه بی سیم خانگی ۸۰۲٫۱۱ b/g/n آموزش داده می شود. ایمن سازی شبکه خیلی مهم است؛ چه تجاری که ممکن است اسرار کاری لو برود و چه خانگی که امکان دارد همسایگان تان بدون اطلاع شما خیلی شیک و مجلسی در اینترنت شما سهیم شوند!

به گزارش دنیای فناوری اطلاعات ؛ از آن بدتر امکان هک شدن شبکه و سوء استفاده از آن است که امکان دارد به صورت ناآگاهانه توسط پلیس دستگیر شوید و نتوانید بی گناهی خود را اثبات کنید (البته این مورد آخر یک مقدار تراژدی است و کم اتفاق می افتد!
۱- پیدا کردن آی پی Gateway و اتصال به آن

نحوه پیدا کردن آی پی گیت وی و اتصال به آن (ویندوز)

برای یافتن آدرس آی پی در گیت وی به ویندوز متصل شوید.

• Start>Run>Cmd>Enter
• هنگامی که پنجره فرمان های سریع (cmd) بااز شد، “ipconfig/all” را تایپ کرده و Enter را بزنید.
• نوشته ای مانند Gateway را پیدا کرده و شماره جلوی آن را یادداشت برداری کنید؛ ارقامی شبیه ‘۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱’ باید آن جا وجود داشته باشند.
• اینترنت اکسپلورر یا هر مرورگری که مایل هستید را باز کنید.
• آی پی به دست آمده (کد مورد نظر) را در آدرس بار کپی کرده و Enter را بزنید.

نحوه پیدا کردن آی پی گیت وی و اتصال به آن (مک)

• یابنده (Finder) رایانه را باز کرده و ‘Terminal’ را از Applications> Utilities اجرا کنید.
• هناگمی که ترمینال باز شد، ‘ipconfig -a’ را تایپ کرده و دکمه Enter را فشار دهید.
• در این جا نیز شماره آی پی که در جلوی GateWay به دست می آید را یادداشت کنید؛ آن هم شبیه “۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱″ است.
• مرورگر سافاری یا مرورگر دیگری را باز کنید.
• آی پی گیت وی را درون آدرس بار کپی کرده و کلید Enter  را بفشارید.

۲- فعال سازی Encryption  (کد گزاری) بر روی Access Point (نقطه دسترسی)

استفاده از انکریپشن ۱۲۸ بیتی یا بالاتر باعث ایمن سازی هر چه بیشتر شبکه وایرلس می شود. WEP و WPA دو روش کد گزاری متفاوت از هم هستند. WEP در عدم داشتن امنیت اثبات شده است؛ به طوری که با چند برنامه رایگان که از اینترنت قابل دانلود هستند در عرض چند دقیقه قابل شکستن است. پس بنابراین برای حداقل، استفاده از WPA به طور جدی پیشنهاد می شود چرا که امنیت قابل توجهی دارد که در واقع راه اندازی آن کمی از WEP مشکل تر است و ۱۰۰٪ هم ایمن نیست! و از آن ایمن تر WEP2 است. اگر دستگاه شما WPA2 را ساپورت نمی کند به شما توصیه می کنیم نسبت به تهیه یک مودم جدید تر اقدام کنید؛ اگر که به امنیت خود اهمیت می دهید.

۳- یک گذرواژه برای دسترسی به روتر برگزینید

هر کسی که به تنظیمات روتر دست پیدا می کند، به راحتی تمامی تمهیدات و عملیاتی که برای امنیت خود چیده اید را می تواند دستکاری کند. اگر رمز دستگاه خود را فراموش کرده باشید اکثر روتر ها یک سخت افزار برای بازگرداندن تمامی تنظیمات به پیشفرض دارا هستند که این مشکل را آن وقت برایتان حل خواهد کرد.

بهترین گزینه استفاده از یک پسورد با کاراکتر های بالا و گوناگون است که می توانید از جنریتور ها کمک بگیرید، لازم به ذکر است، شما تنها یک بار نیاز به وارد کردن آن هستید پس مشکل بزرگی در سر راه نخواهید داشت و همچنین اگر با کابل لن به آن متصل شوید حتی می توانید آن را کپی پیست کنید که دیگر هیچ گاه حتی یکبار هم نیاز به تایپ آن نخواهید داشت!

از یک پسورد ایمن استفاده کنید.

هیچ گاه برای گذرواِژه روتر یا تنظیمات WPA2 از رمز های ساده و آسان تحلیل مانند “admin” یا “ABC123” که روی همه دستگاه های در ایران موجود است استفاده نکنید و پس از تحویل مودم آن ها را سریعا تعویض کنید. رمز قوی آن است که از حروف و ارقام به تعداد کافی در آن وجود داشته باشد و حتی الامکان برای قطعی کردن عدم امکان هک کردن از یک اسپیس هم در آن استفاده کنید. به خاطر سپردن پسورد های قوی ممکن است سخت باشد اما به همان اندازه غیر قابل نفوذند!
به یاد داشته باشید اگر پسوردتان ضعیف باشد از هر کدگزاری هم که استفاده کنید به واسطه استفاده از جدول ها و دیکشنری های از پیش تعبیه شده در کمتر از یک روز هک می شوید.

۴- شناساگر ست سرویس (SSID) را از نمونه پیشفرض به یک چیز خاص تغییر دهید

داشتن یک نام شبکه یا اس اس آی دی پیشفرض به  هکر ها مبتدی بودن سازنده نتورک را نشان می دهد و همچنین به آن ها دست نخورده بودن پسورد را یادآوری می کند که ممکن است خطر بیشتری شما را تهدید کند.

۵- فیلترینگ مک آدرس را روس اکسس پوینت یا روتر خودفعال نمایید .

یک مک آدرس یک کد ویژه برای هر شبکه وایرلس است. مک آدرس فیلترینگ قابلیتی است که مک آدرس را به سخت افزار می شناساند و تنها به دستگاه هایی که مک آدرس آن ها شناخته شده باشد امکان دسترسی می دهد. در هر صورت، هکر ها تنها امکان شبیه سازی و ورود به شبکه را دارند که عدم وجود این فیلترینگ در کدگزاری WPA2 هم بروز از این قبیل مشکلات است.

۶- هیچ گاه  ویژگی“SSID BroadCast”  اکسس پوینت یا روتر تان را غیرفعال نکنید.

بله کمی آزار دهنده سهت اما انجام این کار ایده مناسبی نیست. اگر چه این کار مسبب پنهان کردن شبکه از دیده همسایگان تان است اما اس اس آیدی شما همچنان برای هکر های مصمم قابل مشاهده بوده و به نوعی جعل هویت شما و دسترسی به اطلاعات شما را برایشان آسان تر می کند.

۷- لاگین از راه دور را غیرفعال کنید. اولین راه دسترسی آسان و بدون مشکل همین است.

اکثر یوزر های پیش فرض به Admin ست شده است و هنگامی که یوزر شناخته شده باشد برای یک ویروس/کرم پیدا کردن پسورد کار سختی نیست.

۸- ادمینستریتینگ وایرلس را غیرفعال کنید.

قدم پایانی اینست که دسترسی به تنظیمات به صورت وایرلس را غیرفعال کنید؛ این بدین معنی است که تنها با کابل لن امکان دسترسی به تنظیمات را خواهید داشت. این باعث قطع شدن ۹۸٪ امکان هک به پرتال روتر را میسر می سازد.

نکات

1 - بهتر است هر از گاهی فرم ویر (نرم افزار تنظیمات مودم) خود را بروز کنید.
۲- نیاز است تنظیمات WPA2 بر روی رایانه و روتر یکسان باشند.
۳- اسناد و راهنمای نقطه دسترسی (اکسس پوینت) یا روتر های خود و چگونگی فعال کردن ویژگی های امنیتی را مطالعه کنید.
 

اخطارها

۱- یک کاربر با داشتن یک آنتن C به راحتی می تواند از یک مسافت طولانی به شبکه شما نفوذ کند، بنابراین هنگامی که مثلا نوت بوکتان از ایوان نمی تواند امواج را دریافت کند بدین معنی نیست که شخصی از یک مایل آن طرف تر نتواند شبکه شما را پیدا کند و اگر کسی شبکه شما را هک کرد، الزاما از محله شما نیست.

۲- بر روی رایانه های قابل جا به جایی شیرینگ چاپگر ها و فایل ها (File and Printer Sharing) را از تنظیمات کانکشن (Connection Properties) غیرفعال کنید و تنها از Client for Microsoft Networks استفاده کنید.
۳- اگر از مک فیلترینگ استفاده می کنید، فراموش نکنید تمامی رایانه ها، لپ تاپ ها، تبلت ها و … را به آن ها بشناسانید و دقت داشته باشید که مک آدرس ها همگی به درستی چیده شده باشند.

استاندارد G.fast؛ یک گیگابیت در ثانیه روی کابل‌های مسی تلفن!

اتحادیه ارتباطات بین‌الملل یا International Telecommunication Union اولین مرحله تأیید یک استاندارد باندپهن جدید به‌نام G.fast برای انتقال داده‌های سنگین همچون فیلم‌های Ultra-HDTV را به‌انجام رساند.

 

یکی از مزیت‌های استاندارد جدید این است که برای استفاده از آن لازم نیست بین مبدأ توزیع‌ محتوا و خانه کاربران شبکه فیبرنوری احداث و نصب شود. متخصصانی که توسعه G.fast را به‌عهده دارند وعده داده‌اند که این استاندارد می‌تواند داده‌ها را بر روی همین کابل‌های مسی معمولی تلفن با سرعت یک گیگابیت بر ثانیه منتقل کنند. این استاندارد طوری طراحی شده که بتواند محتوا را با سرعت بسیار بالا در فاصله‌ای حدوداً ۲۵۰ متری از مبدأ توزیع، دانلود کند. گفته شده‌است که اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود، مراحل تأیید استاندارد G.fast در اوایل سال ۲۰۱۴ کامل خواهدشد. برای اطلاعات بیشتر درباره این استاندارد می‌توانید به این آدرس مراجعه کنید.

یک روش راحت برای شبکه کردن رایانه های خانگی

تا حالا خواستید که دو کامپیوتر را در خانه به هم وصل کنید و از اشتراک گذاری فایل ها لذت ببرید؟ شما می توانید در اینجا آموزش این کار را بخوانید. شما  این مطلب را می توانید فایل آموزش ساده و سریع شبکه کردن دو رایانه در ویندوز ۷ و ۸ به صورت کامل همراه توضیح و عکس را  در ادامه مطلب دریافت کنید.

اتصال دو کامیپوتر تحت شبکه Lan با استفاده از کابل Ethernet

گاهی اوقات پیش میاد که شما قصد انتقال اطلاعات و اسناد مهم از یک کامیپوتر به کامیپوتر دیگر را دارید یا شاید شما قصد انجام یک بازی تحت شبکه به صورت دو نفره را دارید ما در این مقاله قصد معرفی چندین روش برای رسیدن به این منظور را داریم.

به گزارش ورد آی تی ؛ اگر داده های کمی داشته باشید شما میتوانید از رسانه انتقالی مانند فلش دیسک برای انتقال اطلاعات استفاده کنید اما اگر داده ها زیاد باشند و شما بخواهید دائما اطلاعات را بین کامپیوتر ها انتقال دهید این روش کاربرد چندانی به علت سرعت پایین آن ندارد.  این روش در مقایسه با روش کابلی بسیار کندتر عمل میکند.روش دیگری نیز برای اتصال دو کامیپیوتر وجود دارد که آن ایجاد یک شبکه خانگی بدون سیم است که این روش هم مزایا و معایب خاص خودش را دارد.پس فعلا بهترین پیشنهاد اتصال دو کامپیوتر از طریق کابل اترنت است که به  روشی مطمئن و سریع بین کاربران رواج یافته است.کابل اترنت چیزی بیش از یک کابل ساده که سر و ته آن با کانکتورهای Rj45 بسته شده است نیست.اما دو نوع کابل اترنت وجود دارد که شما میتوانید از آن ها با توجه به نیاز خود استفاده کنید.اولین مورد به کابل Straight معروف است و دومین کابل نیز Crossover نام دارد. شما در شکل زیر میتوانید نمودار پیکربندی هر یک از کابل ها را مشاهده کنید.

نکته اینجاست که شما با کابل کراس(crossover) تنها میتوانید به انتقال اطلاعات بپردازید اما کابل استرایت(straight) چندین کاربرد مختلف دارد.

در این مقاله ما قصد نحوه اتصال دو کامپیوتر تحت شبکه LAN  با استفاده از کابل کراس برای انتقال اطلاعاتی از قبیل فایل ها ویدوئوها و تصاویر را داریم. مواردی که شما نیاز دارید.

۱- یک کابل کراس یا استرایت که در اینجا من از کابل کراس استفاده میکنم

۲- کارت های شبکه از پیش نصب شده روی هر دو کامیپوتر

۳- در ضمن هر دو کامپیوتر نیز باید درایور مناسب کارت شبکه خود را در حالت نصب داشته باشند که معمولا به طور پیشفرض نصب شده اند.

خب اجازه بدید بریم سراغ پیکربندی کامپیوترها :

در زیر گام های لازم به منظور پیکربندی کامیپوترها توضیح داده شده است.

۱-برای شروع باید برای هر کامیپیوتر آدرس آیپی مختلفی تنظیم شود برای تنظیم آدرس های آیپی هر یک از کامپیوترها مراحل زیر را طی کنید.

وارد کنترل پنل خود شوید و روی گزینه  Network and Sharing Centerکلیک کنید و در صفحه نمایان شده مطابق شکل زیر روی گزینه Change adapter settings  کلیک کنید.

در صفحه ظاهر شده یعنی Network Connections مطابق زیر روی گزینه مورد نظر راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید.

بعد از این کار کادر محاوره ای Local Area Connection Properties مطابق شکل زیر باز میشود.

در زبانه شبکه (Network) روی گزینه Internet Protocol Version 4 کلیک کرده و روی دکمه Properties کلیک کنید.حال آدرس هر یک از کامیپوتر ها(در این جا دو کامپیوتر با ویندوز۷) را مطابق زیر تعیین کنید.

کامپیوتر اول :

آدرس آیپی(IP address): 192.168.0.1

سابنت مسک(Subnet mask): 255.255.255.0

کامپیوتر دوم :

آدرس آیپی(IP address): 192.168.0.2

سابنت مسک(Subnet mask): 255.255.255.0

حال کار پیکربندی نرم افزاری به پایان رسیده است و نوبت به پیکربندی سخت افزاری رسیده است.برای این منظور ابتدا یک سر کابل را به یکی کامپیوتر و سر دیگر آنرا نیز به کامپیوتر دیگر وصل کنید و بعد تنظیم زیر را نیز انجام دهید.

روی آیکون Computer درمنوی استارت مطابق شکل زیر راست کلیک کرده و گزینه properties را انتخاب کنید.

حال روی گزینه Change settings که در تصویر بالا مشخص شده است کلیک کرده و در صفحه ظاهر شده مطابق شکل زیر و در قسمت Member of گزینه Workgroup را انتخاب کرده و یک نام دلخواه انتخاب کنید .دقت داشته باشید که این نام در هر دوکامپیوتر باید یکسان باشد در غیر این صورت سیستم ها قادر به شناسایی یکدیگر نیستند.

بعد از انجام تنظیمات سیستم ها را دوباره راه اندازی (Restart) کنید مهم نیست که کدام اول ریست میشوند.خب بعد از بالا آمدن ویندوز هر دو سیستم, روی آیکون Computer در دستکتاپ خود دابل کلیک کنید و در سمت چپ روی گزینه ای با نام Network  کلیک کنید.اگر مراحل قبل را به درستی انجام داده باشید آیکون کامیپیوتر مقابل را باید در این صفحه ببینید.(و البته بالعکس)

اگر آیکون های کامپیوتر مقابل در یکی از سیستم ها ظاهر نشد(فرقی نمیکند کدوم کامپیوتر باشد)شما با گزینه ای با نام Network Discovery and file Sharing روبرو خواهید شد در این مورد شما باید دوباره کامپیوتر را ریست کنید.بعد از اینکه شما آیکون کامپیوتر مقابل را در سیستم خود(همان پنجره شبکه) دیدید کافی است روی آن دابل کلیک کنید در صورت درخواست نام کاربری و رمز ,شما باید نام و رمز کاربری را نیز وارد کنید تا بتوانید به فایل های اشتراکی کامپیوتر مقابل دسترسی پیدا کنید اگر دوست داشتید که کل درایو کامپیوتر خود را به اشتراک بگذارید ابتدا روی درایو مورد نظر طبق تصویر زیر راست کلیک کرده و از منوی باز شده گزینهàHome Group   Share With را انتخاب کنید.

اگر در حین کار به مشکلی برخورد کردید میتوانید با ما در میان بگذارید .تا در اسرع وقت به آن رسیدگی شود

HDLC (High Level Data Link Control

HDLC پروتکلی برای انتقال اطلاعات که توسط ایزو پذیرفته شده است
HDLC , encapsulation پیش فرض اینترفیس های سریال یک روتر سیسکو است
بخاطر داشته باشید که همگاه کردن اینترفیس های سریال احتیاج به یک وسیله clocking خارجی از قبیل CSU/DSU برای همزمان کردن فرستادن و دریافت اطلاعات دارد
HDLC پروتکل همزمان و بیتگرایی برای لایه دوم ارتباط کامپیوترها و ریز کامپیوترهاست پیامها در واحدهایی که قاب نامیده میشود انتقال می یابد.مقدار داده های مختلفی را میتوان در قابها ذخیره نمود اما سازماندهی تمام آنها باید یکسان باشد
بدلیل اینکه HDLC روش پیش فرض , encapsulation برای synchronous(همگاه ) اینترفیس های سریال بر روی روتر سیسکو است واضح است که هیچ احتیاجی به پیکربندی ندارد
برای مشاهده نوع encapsulation جاری بر روی اینترفیس سریال روتر از فرمان show interface استفاده می کنیم
بطور مثال hdlc encapsulation بر روی اینترفیس s0 را با فرمان زیر مشاهده می کنیم

RouterA#sh int s0

اگر روش encapsulation بر روی یک اینترفیس سریال عوض شده بود شما می توانید با صادر کردن فرمان encapsulation hdlc از طریق مد interface configuration آن را مجدد به hdlc برگردانید

RouterA#config t
RouterA(config)#int s0
Router(config-if)#encapsulation hdlc

Point To Point Protocol(PPP)
یک پروتکل Data Link متداول برای انتقال بسته های TCP/IP از طریق اتصالات شماره گیری در بین یک کامپیوتر و اینترنت است. pppکه ازتخصیص پویای نشانی های IPپشتیبانی میکند محافظت بهتری برای جامعیت داده ها و امنیت فراهم مینماید و استفاده از آن آسانتر از SLIP آسانتر است
ppp بر اساس ,LCP( Link Control Protocol) که مسئولیت آماده سازی ارتباط بین کامپیوترها از طریق خطوط تلفن را بر عهده دارد و ,NCP (Network Control Protocol) که مسولیت وظایف جزیئات لایه سوم را در ارتباط با انتقال بر عهده دارد بنا شده است
این پروتکل در سال 1991 توسط Internet Engineering Task Force طراحی شده است

SLIP(Serial Line Internet Protocol)
پروتکلی که امکان انتقال بسته های داده ای TCP/IP را از طریق اتصالات شماره گیری فراهم می نماید و از این رو به یک کامپیوتر یا یک شبکه محلی (LAN) امکان می دهد که به اینترنت یا یک شبکه دیگر متصل شود.این پروتکل از پروتکل PPP قدیمی تر و امنیت آن نیز کمتر است و از تخصیص پویای نشانی های IP پشتیبانی نمی کند
شکل جدیدتری از SLIP , تحت عنوان CSLIP(Compressed SLIP ) , انتقالات سندهای بزرگ را از طریق فشرده سازی اطلاعات بهینه می کند
پیکربندی PPP
پیکربندی PP بر روی روترهای سیسکو مشکل نیست .بطور مثال پیکربندی PPP را بر هر اینترفیس سریالی روتر که میخواهد از ppp encapsulation استفاده کند تعیین می کنیم

RouterA#config t
RouterA(config)#int s0
RouterA(config-if)#encap ppp

پس از پیکربندی interface s0 بر روی روتر A با استفاده از ppp, به خروجی فرمان show int s0 توجه کنید

RouterA(config)#show int s0
serial 0 is up,line protocol is down

در حالیکه encapsulation بر ppp قرار داده شده است پورت سریال 0 up اما line protocol,down است.این بدین دلیل است که لینک دیگر شبمه ما هنوز از پیکربندی hdlc encapsulation استفاده می کند
بعد از تغییر نوع encapsulation در سر دیگر از لینک ppp خروجی زیر را مشاهد می کنیم

RouterA(config)#show int s0
serial 0 is up,line protocol is up

PPP Authentication )تائید اعتبار(

Standard ACL,Standard ACL,(Access Control List) لیست های دسترسی

ACL(Access Control List)

ACL یک لیست از قوانین است که بر روی روتر برای ورود و یا خروج ترافیک قرار داده میشود

برای هر interface میتوانیم دو ACL را پیوست کنیم
in bound
out boubd


In bound
ورود Packet را به دستگاه inbound گوییم

Out bound
خروج packet را از دستگاه out bound گوییم


دو نوع عمده ACL به قرار زیر میباشد
Standard access lists
Extended access lists

Standard ACL
در standard ACL ما میتوانیم تنها به آدرس Source رجوع کنیم و نمیتوانیم به آدرس مقصد و سرویسها رجوع کنیم
اگر packet به روتر وارد شود آن source  میشود

Standard ACL ID
Range از 99-1 میباشد که برای Standard ACL استفاده میشود

Syntax
RA(config)#access-lis access-id action(permit or deny) source-address wild card mask

بطور مثال میخواهیم سناریوی زیر را در روتر A اجرا کنیم
ip 192.168.20.2 را Permit میدهیم و ip 192.168.20.3 را deny میکنیم

RA(config)#access-list 10 permit 192.168.20.2 0.0.0.0
RA(config)#access-list 10 deny 192.168.20.3 0.0.0.0
RA(config)#int s0
RA(config-if)#ip access-group 10 in

توجه داشته باشید in همان inbound میباشد

حال سناریوی زیر را برای Router B اجرا میکنیم
به تمامی سیستم های روتر A permit میدهیم و تمامی سیستمهای روتر C را deny میکنیم

RB(config)#access-list 11 permit 192.168.10.0  0.0.0.255
RB(config)#int s0
RB(config-if)#ip access-group 11 in
RB(config)#access-list 12 deny 192.168.30.0  0.0.0.255
RA(config)#int s1
RA(config-if)#ip access-group 12 in

Extended ACL
در extended Acl میتوانیم به آدرس source و به آدرس مقصد و سرویسها رجوع کنیم

Ectended ACL ID
range از 199-100 میباشد که برای Extended استفاده میشود

Syntax
RA(config)#access-lis access-id action(permit or deny) protocol source-address wild-card-mask Destination-address Destination-wild-card

يکي از پيامد هاي اصلي با distance vector protocols اين است که آنها مستعد به routing loops (حلقه مسیریابی ) هستند که نتيجه مستقيم از زمان همگرايي آهسته است . يک routing loops در دنياي distance vector از راه تعويض اطلاعات ميتواند رخ دهد

قبل از اینکه به loop ها بپردازم بهتر است به اصطلاحی بنام Hop Count بپردازیم

Hop Count(Metric)

hop count فاصله بین منبع و مقصد را که مبتنی بر تعداد روترهای در طول مسیر است را محاسبه میکند
بیشترین hop count در پروتکل RIP پانزده است
hop count در پروتکل IGRP-EIGRP بطور پیشفرض 100و بیشترین 255 است

Routing Loops

شبکه هایی که از پروتکل distance vector استفاده میکنند بخاطر زمانهای همگرایی آهسته  برای  routing loop مستعد هستند
routing loop به دلیل اینکه هر روتر بطور همزمان update نشده رخ میدهد
پروتکلهای distance vector از تکنیکهای زیر برای اجتناب از routing loop ها  استفاده میکنند

1.Maximum Hop Count
2.Split Horizon
3.Route Poisoning
4.Hold Downs

Maximum Hop Count
مسئله routing loop را میتوان به شمارش تا بینهایت توصیف کرد
این بوسیله broadcast ها موجب شده  بطور نامحدود و بیکران هر بار که packet  حول router عبور داده میشود hop count افزایش می یاد
یک راه حل این مسئله این است که یک maximum hop count تعریف کنیم
maximum hop count بدین صورت عمل میکند,هر زمان که packet  از یک روترعبور میکند hop count یک عدد افزایش می یابد بنابراین هر زمان loop ها رخ میدهند برای هر loop یک hop count اضافه خواهد شد
هنگامی که hop count به maximum میرسند packet ها کاهش خواهند یافت
همانطور که گفته شد بیشترین hop count برای پروتکل RIP پانزده میباشد


Split Horizon
راه حل دیگر routing loop ها split horizon میباشد.هر router  د packet را به روتر بعدی میفرستد تا به مقصد برسد.packet ها نباید برگشت داده شوند به منبع تا زمانی که به مقصد برسنند


Route Poisonning
اگر روتر packet را به روتر بعدی بفرستد تا به مقصد برسد اگر آن روتر packet را به مبدا مشابه بفرستد بعد از آن روتر یکی از hop cout کم میکند. این روند تا زمانی ادامه پیدا میکند که روتر به بیشترین مقدار hop count برسد و بعد از آن loop پایان میپذیرد

HOLD DOWN
hold down تکنیکی است که  برای update سازی اطلاعات یک مسیر بی ثبات استفاده میشود,بوسیله hold down از ثبت مسیرهایی که وضعیت آنها با سرعت زیاد تغییر میکند پیشگیری بعمل می آید و به آنها فرصتی خواهد داده شد تا وضعیت پایداری پیدا کنند بوسیله این تکنیک از ثبت مسیرهای بی ثبات در سایر جداول روتینگ پیشگیری خواهد شد